کتاب خانه خوانی تجربه زیسته ساکنان خانه های خوب
پژوهشهای دانشگاهی چارچوبهای مشخص و لحن روایی خاص خود را دارند. اگر اهل خواندن این پژوهشها باشید یا کارتان به نحوی به مرور آنها مرتبط باشد؛ چشم و گوشتان به این لحن آشناست وگرنه کار کمی سخت پیش میرود و احتمالا خیلی زود خسته میشوید.
به گزارش گلونی کتاب «خانهخوانی» تجربه زندگی در خانههای دوره گذار معماری تهران را روایت میکند.
نویسنده این کتاب علی طباطبایی است و روایتها برگرفته از پایاننامه کارشناسی ارشدش در رشته معماری، اما بیش از آنکه با یک متن پژوهشیِ سخت و سنگین طرف باشید، با جهان روایی آرامی روبهرو میشوید که دست از سرتان برنمیدارد و ماحصل خواندن این کتاب میشود همین که از این پس سر به هواتر خواهید شد و شهرها، خیابانها و خانهها را با دقت بیشتری میبینید.
هر روایت حول یک خانه و تجربه زیسته ساکنان آن خانه است و هر بار از منظری خاص به معماری خانهها توجه شده است.
این بخش از کتاب را بخوانید:
«گاه عنصری متناوب و آهنگین -مثل درختی با بهار و زمستانش یا آفتاب و طلوع و غروب همیشگیاش- ترس ساکنان از جریان دائم زمان را کمرنگ میکند و زندگی در حضور این نهیب مدام را ممکن میسازد.
چنین چیزی ناخواسته خیال ما را به گذشتهها و آیندهها پرتاب میکند. مثل بوی شیرینی مادلن که مارسل پروست در اثر مشهورش در جستجوی زمان از دسترفته از آن حرف میزند و خاطرهاش را همه کم و بیش میشناسیم؛ خاطرهای غیر ارادی از بو یا طعمی خوش که نمیدانیم به کدام روز از زندگیمان گره خورده اما یقین داریم روزی در جایی به خوبی نشسته که امروز دوباره چنین زنده است.
داریوش شایگان، در آخرین کتابی فانوس جادویی زمان که شرحی بر اثر پروست است، توضیح میدهد که به تصویر کشیدن و تلاش برای یافتن تداعی دقیق این نیرو آن را محو میکند و دوباره به بند زمان بیرونی میکشدش.
این نیرو باید در فضای سیال ذهن و زمان درونی ما آزاد باشد و خود به خود، در خاطرهای غیر ارادی، حاضر شود تا به یادآوری صرف تصویری بیجان از گذشته تبدیل نشود.»
«خانهخوانی» دوازده روایت خواندنی دارد که توجه ما را بیش از هر زمانی به اهمیت روایتها جلب میکند. این کتاب را نشر اطراف منتشر کرده است.
میتوانید از این لینک این کتاب را به صورت فیزیکی تهیه کنید.
معرفی سایر کتابها را اینجا بخوانید
پایان پیام
نویسنده: انوشه میرمجلسی
ایرانیها چه دغدغههایی دارند؟
اینجا را ببینید