جنگ بین برادران؛ مهرداد و ارد اشکانی در کشمکش با یکدیگر
به گزارش گلونی بعد از این که مهرداد سوم و اُرُد دوم پدرشان را به قتل رساندند، در سال ۶۰ قبل از میلاد مهرداد بر تخت سلطنت نشست.
این اتفاق یکی از سیاه‌ترین اتفاقات تاریخ اشکانی بود. چراکه در اوضاعی که امپراتوری روم ارمنستان را به زیر سلطه خود در آورده، جنگ دودمانی آخرین چیزی بود که امپراتوری اشکانی به آن نیاز داشت.
جنگ بین برادران و درگیری‌هایشان اجازه نمی‌داد تا کشور تمام نیروهای خود را برای سامان دادن اوضاع و برگشتن به دوران اوج هخامنشیان به کار بگیرد.
چندی از سلطنت مهرداد سوم نگذشته بود که هوادارن برادرش، اُرُد دوم او را فراری داده و ارد را بر تخت نشاندند.
این اتفاق هم ضربه دیگری بر پیکر اشکانیان بود. چراکه مهرداد از گابینیوس حاکم سوریه در ازای مبلغ کلانی درخواست کمک کرد.
هرچند حاکم سوریه از طریق بطلمیوس، شاه مصر از انجام این کار منصرف شد. اما مهرداد عقب ننشست و به بابل حمله کرد. تا این که سپاهیان ارد که در راس آن‌ها سورنا، سردار مشهور اشکانی قرار داشت، او را شکست دادند و ارد برادر خود در مقابل چشم همگان اعدام کرد و بابل و سلوکیه را پس گرفت.
در همان زمان، در روم حکومت سه‌نفره ژولیوس سزار، کراسوس و دوتریوم ویر برقرار بود. در این بین سزار علاقه داشت تا با استفاده از جنگ با پارتیان موقعیت خود را در مقابل دو نفر دیگر تثبیت کند. همین شد که در سال ۵۴ ق.م بدون اعلان جنگ از فرات گذشت.
این جنگ ابتدا با پیروزهای کراسوس همراه بود. پیروزی‌هایی که غرور زیادی برای کراسوس به همراه داشت.
تا جایی که وقتی سفیر ارد علت جنگ را از وی جویا شد، او جواب داد که پاسخ من را درتیسفون، پایتخت اشکانی، خواهید یافت.
جنگ بعد از وقفه‌ای که کاملا به سود اشکانیان بود، ادامه پیدا کرد. کراسوس بدون توجه به فنونی که اشکانیان در جنگ به کار می‌بردند، بدون توجه به جغرافیا و بدون توجه به این که با سردار بزرگی مانند سورنا روبه‌رو است، مست از غرور به جنگ ادامه داد اما این جنگ چیزی جز شکستی سهمناک برای او به همراه نداشت.
درباره سلسله اشکانیان بیشتر بخوانید.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
