پیش بینی کاهش شدید پوشش برف در یک چهارم پیست های اسکی اروپا بر اثر تغییر اقلیم
بر اساس تجزیه و تحلیل جامع شرایط آب‌و‌هوایی پیست‌های اسکی در اروپا این سوال پیش می‌آید که آیا چنین تفرج‌گاه‌هایی با تشدید گرمایش جهانی آینده‌ای دارند یا خیر؟
به گزارش گلونی به نقل از گاردین یک تحلیل جامع نشان می‌دهد که با افزایش دو درجه‌ای میانگین دمایی ناشی از تغییرات اقلیمی یک چهارم پیست‌های اسکی اروپا یک سال در میان دچار کاهش شدید پوشش برف خواهند شد. این مطالعه در مورد آینده چنین تفرج‌گاه‌هایی تردیدهایی را بیان می‌کند.
اقدامات و سیاست‌های فعلی به این معنی است که جهان در مسیر افزایش ۲.۷ درجه‌ای جهانی دماست.
این مطالعه پیشنهاد برف‌سازی مصنوعی را عنوان می‌کند که بدون آن نیمی از استراحتگاه‌ها یک سال در میان با افزایش ۲ درجه‌ای دما دچار کمبود شدید پوشش برف می‌شوند.
محققان همچنین تأثیر گردشگری اسکی بر آب و هوا را بررسی کردند و دریافتند برف‌سازی مصنوعی تنها ۲ درصد از انتشار کلی گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهد.
پروازهای توریستی به تفرجگاهها و اقامتگاه‌ها عامل اصلی انتشار گازهای گلخانه‌ای بوده‌اند.
این مطالعه نشان داد که برف‌سازی مصنوعی در برخی از استراحتگاه‌ها در کوه‌های آلپ، کشورهای شمال اروپا و ترکیه می‌تواند کاهش پوشش برف را با گرم شدن آب و هوا جبران کند. اما بعید است که برف‌سازی در استراحتگاه‌های بریتانیا و جنوب اروپا مفید باشد، چرا که در این مناطق در وهله اول هوا به‌قدری گرم می‌شود که اصلا امکان تولید برف وجود ندارد و یا برفی که می‌توان درست کرد خیلی سریع آب می‌شود.
صنعت ۳۰ میلیارد دلاری (۲۳.۸ میلیارد پوند) اسکی اروپا میزبان ۸۰ درصد از تفرج‌گاه‌های جهان است که بیش از یک میلیون بازدید‌کننده در سال دارند. با آب و هوای گرم زمستانی رکوردشکنی که باعث تعطیلی پیست های اسکی از شامونی در فرانسه تا اینسبروک در اتریش شد آخرین فصل اسکی فصلی ضعیف بود،
دکتر ساموئل مورین، دانشمند محقق در Météo-France و CNRS در تولوز و گرنوبل، می‌گوید: «گردشگری اسکی در مواجهه با تغییرات اقلیمی ممکن است موضوع مهمی برای همه نباشد، اما از دیدگاه مردمی که در کوهستان زندگی می‌کنند و معیشت آن‌ها از طریق این صنعت تامین می‌شود، بسیار مهم است که واقعاً درک کنیم که تغییرات آب و هوایی تا چه حد این فعالیت‌‌ها را تهدید می‌کند و تأثیر این فعالیت بر آب و هوا را در نظر بگیریم.»
پروفسور پل پیترز از دانشگاه بردا در هلند که در این تحقیق شرکت نداشته است، می‌گوید: «این مطالعه اطلاعات دقیقی را برای سیاستگذاران، سرمایه‌گذاران و بخش گردشگری ارائه می‌دهد و مشوقی است تا در مورد این‌که آیا حفظ وابستگی زیاد به گردشگری زمستانی در برخی مناطق خاص عاقلانه است یا خیر، تجدید نظر کنند.»
این مطالعه که در ژورنال Nature Climate Change منتشر شده است، از داده‌ها و مدل‌هایی برای ارزیابی پوشش برف در ۲۲۳۴ تفرج‌گاه از ایسلند تا ترکیه با تصور افزایش دمای ۲ و ۴ درجه سانتی‌گراد استفاده کرده است. در حالت شدید افزایش دما تا ۴ درجه سانتی گراد، تقریباً سه چهارم تفرجگاهها حتی با برف سازی یک سال در میان دچار کاهش شدید برف خواهند شد.
در این مطالعه کاهش شدید پوشش برف به عنوان ضعیف‌ترین پوشش بین سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۰ به‌طور میانگین هر پنج سال یکبار تعریف شد. محققان فرض کردند از برف مصنوعی برای پوشش ۵۰ درصد از پیست‌های اسکی یک تفرج‌گاه استفاده شده است، که در تفرجگاهها غیرعادی نیست.
مورین می‌گوید، در حالی که انرژی مورد نیاز برای ایجاد برف مصنوعی می‌تواند منجر به انتشار دی اکسید کربن شود، اگر پیست‌های باز در اروپا به این معنی باشد که اسکی بازان در جستجوی برف به قاره‌های دیگر پرواز نمی‌کنند، ممکن است برف‌سازی منجر به انتشار کلی کمتر شود.
دانشمندان نتیجه گرفتند: «دستیابی به هدف کاهش شدید انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از گردشگری اسکی عمدتاً به کاهش گسترده ردپای کربن در حمل و نقل و اقامت بستگی دارد.»
محققان تخمین زدند که افزایش برف‌سازی تقاضای آب در تفرجگاهها را با افزایش ۲ درجه‌ای دما به طور متوسط حدود ۲۰ درصد افزایش می‌دهد، که در برخی مکان‌ها چالش برانگیز خواهد بود و در برخی دیگر نه.
در ماه فوریه، بیش از ۲۰۰ اسکی باز حرفه‌ای از هیئت حاکمه این ورزش خواستند تا قدمی در جهت کاهش تغییرات اقلیمی بردارند، به عنوان مثال، برنامه مسابقات را تغییر دهند تا از پرواز چندین باره ورزشکاران در طول فصل بر فراز اقیانوس اطلس جلوگیری شود.
پرداخت بیش از یک تریلیون دلار یارانه سوخت های فسیلی در نقض تعهدات اقلیمی
پایان پیام
مترجم: مریم قره گزلو
