ملکه موزا؛ یک کنیز رومی
به گزارش گلونی فرهاد چهارم بعد از چند سال دست و پنجه نرم کردن با تیرداد در نهایت به تثبیت شاهنشاهی خود روی آورد و قصد داشت سال‌های پیش رویش را در آرامش و ثبات بگذارند.
این در حالی بود که اکتاویانوس در روم تصمیم داشت تا ننگ شکست‌های پیشین امپراتوری را جبران کند.
به این ترتیب، اکتاویانوس به سمت سوریه به راه افتاد و از سویی دیگر پسرخوانده‌اش تیبریوس به ارمنستان حمله برد و آن سرزمین را ضمیمه امپراتوری ساخت.
در چنین وضعیتی فرهاد که احتمالا توان جنگیدن در دو جبهه را نداشت، تصمیم گرفت تا پرچم‌ها و اسرای جنگ‌های گذشته را به تیبریوس برگرداند و چنین شد که جنگ ادامه پیدا نکرد.
اما ساده‌انگارانه است اگر گمان کنیم که رومیان بر جای نشسته و سعی در دخالت در امور حکومتی اشکانی نداشتند.
رومیان کنیزی به نام موزا نزد فرهاد فرستادند و شاهنشاه اشکانی شیفته و مفتون موزا شد.
این عشق تا آن‌جا شدت یافت که موزا بعد از به دنیا آوردن پسری برای فرهاد چهارم به مقام ملکه ارتقا پیدا کرد و همچنین توانست شاه را متقاعد کند که پسرش را با عنوان فرهاد پنجم برای جانشینی انتخاب کند.
شاهنشاه اشکانی بعد از انتخاب فرهاد پنجم به عنوان ولیعهد سایر فرزندانش را به سوریه و در زیر سایه امپراتوری روم فرستاد از ترس این که مبادا پسرش هم همان بلایی را که خود روزگاری بر سر پدر و برادرانش آورد، بیاورد.
بعد از اندک زمانی ملکه موزا که صحنه را از رقبا خالی می‌دید، فرهاد چهارم را مسموم کرد تا پسرش بر تخت تکیه بزند.
در نتیجه فرهاد پنجم در سال ۲ یا ۳ قبل از میلاد شاهنشاهی اشکانی را به دست آورد.
درباره سلسله اشکانیان بیشتر بخوانید.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
