ماجرای فاجعه کرمان در دوران آغامحمدخان قاجار چه بود؟
به گزارش گلونی، در گیرودار قدرت‌یابی آغامحمدخان و ستیز وی با شاهزاده زند، لفطعلی‌خان، مردم شهر کرمان هواخواه شاهزاده زند بودند. همین هواخواهی موجب شد تا آغامحمدخان از این شهر و مردمانش کینه به دل گرفته و در راه فتح آن بکوشد.
آغامحمدخان با ۵هزار نفر از سپاهیانش شهر کرمان را محاصره کرد. نیروهای او در بیرون و درون دروازه‌های شهر از مردم و نیروهای لطفعلی‌خان که هم خود و هم پدرش زمانی حاکم شهر بودند، شکست خوردند. در نهایت اما دست آغامحمدخان به لطفعلی‌خان زند نرسید و وی توانست از شهر خارج شود.
بعد از این اتفاق یعنی خروج سلامت لطفعلی‌خان از کرمان، خشم خان قاجار شدت یافت. او به کرمان وارد شده و با کینه‌ای عجیب دمار از روزگار مردم شهر درآورد. در این میان ۸هزار نفر از زنان و دختران شهر در میان سپاهیان قاجار تقسیم شده، تعداد زیادی نیز کشته و کور شدند.
ماجرای فاجعه کرمان
در ادامه نگاهی می‌اندازیم به بخشی از تاریخ ایران از سرجان ملکم: «… جمیع مردان بلد را به حکم وی یا کشتند یا کور کردند. منقول است که عدد کسانی که از چشم نابینا شدند به ۷هزار رسید و عدد قبلی نیز این متجاوز بود. کسانی که در این بلیه شامل نشدند، نه به سبب رحم کسی یا گریز خود بود، بلکه بدین جهت که دست جلادان از کثرت عمل از کار بازمانده گویند آغامحمدخان حکم کرد که به وزن مخصوصی یعنی چند من چشم از برای او ببرند و هیچ استبعادی ندارد.»
البته که قساوت خان قاجار مردود است. اما این عمل در پیشبرد اهداف او بسیار موثر افتاد و خبر این واقعه مردم دیگر نواحی را از مقاومت بازداشت. هرچند در نهایت می‌توان گفت که شدت عمل وی به خاطر مقاومت کرمانیان نبوده و علت آن را می‌توان خشم خان قاجار از خاندان زندیه دانست. کمااینکه می‌بینیم وی بعد از دستگیری لطفعلی‌خان به خاطر خیانت حاکم بم با این شاهزاده نیز با قساوت و بی‌رحمی تمام رفتار و او را نابینا کرد.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
ناپلئون ریدلی اسکات؛ دویست سال پس از فتوحات
