خط آتش می‌کُشد
به گزارش گلونی نزدیک شدن به خط آتش، آن هم در سال‌هایی که بارش‌ها خوب بوده است و علف و گیاهان کف جنگل بلند است، کاری بسیار خطرناک است و نیازمند شناخت دقیق منطقه. یعنی فرد و گروه باید با توپوگرافی منطقه آشنا باشند و بتوانند بهترین سناریو را بر اساس جهت ورزش باد و عوارض طبیعی برای خاموش کردن آتش در نظر بگیرند.
کارشناسان بارها هشدار داده‌اند که خاموش کردن آتش باید به فرمان و مدیریت منابع‌طبیعی یا محیط‌زیست باشد. یعنی گروههای مردمی باید آماده باشند تا در قالب گروههای کمکی به محیط‌بانان یا جنگل‌بانان کمک کنند، نه اینکه خودجوش راه بیفتند توی مناطق.
البته در کشور گروههای مردمی آموزش‌دیده داریم اما اغلب تصاویری که از خاموش کردن آتش منتشر می‌شود نشان‌دهنده بی‌تجرگی گروه‌هاست.
لطفا هر جای ایران و زاگرس هستید، بدانید که باید زیرنظر این دو سازمان کار کنید و اگر به دلیل نزدیکی زودتر از آنها به محل آتش رسیدید، صبر کنید تا فرمانده میدان برسد. لزوما سریع رسیدن به محل آتش‌سوزی باعث نجات عرصه‌ها نمی‌شود.
اطفا حریق، کاری است تخصصی و کاملا جدی.
به‌ویژه امسال که باد، پدیده غالب است، مواجهه با خط آتش از همیشه خطرناک‌تر است. متاسفانه برخی ویدئوها نشان می‌دهد که در چند روز گذشته، برخی گروه‌ها در برخورد با آتش دچار محاسبه اشتباه شده‌اند و به شدت مصدوم شده‌اند و شانس آورده‌ایم که کسی را از دست نداده‌‌ایم.
یادتان باشد جان شما عزیزان از هزاران بلوط مهم‌تر و باارزش‌تر است.
پس جان خود را به خطر نیندازید.
برای آگاهی بیشتر این وبینار را در سایت گلونی ببینید و از «آرش مزبانی» محیط‌بان باتجربه، بشنوید که این کار چقدر حساس و خطرناک است:
پایان پیام
نویسنده: رضا ساکی
