سوختن بیمارستان نباید عادی شود
به گزارش گلونی مکان‌هایی هستند که نشانه کارآمدی‌اند. یعنی آدم درون آنها احساس خوشایندی دارد. مانند نشستن در یک اتوبوس تمیزِ خنکِ خلوت. خدماتی هم هستند که هنگام استفاده از آنها احساس خوشنودی می‌کنیم مانند اینترنت پرسرعتِ بی‌فیلتر.
گاهی وقت‌ها اما بیشتر به دنبال کارآمدی و خوشنودی هستیم. وقتی بیمار می‌شویم و یا گذرمان به بیمارستان می‌افتد.
بیمارستان‌ها یکی از آن جلوه‌های پررنگ کارآمدی در کشورها هستند. معیاری هستند برای سنجیدن توسعه جامعه.
جایی برای بهبودی و بازگشت به آغوش خانواده. جایی برای استراحت. جایی برای آرامش.
سیستم درمانی خوب و پویا یک نشانه پررنگ توسعه است و من از صبح در فکر آن نه نفر هم‌وطنی هستم که در بخش آی‌سی‌یو در بیمارستان قائم رشت بستری بودند اما بیمارستان جای امنی برایشان نبود و مظلومانه مُردند.
بیمارانی که توانایی کوچک‌ترین حرکتی نداشتند که آتش زبانه کشید و…
یادمان نرفته است در ۵ بهمن ۱۴۰۲، ضلع شرقی بیمارستان گاندی در تهران آتش گرفت و سوخت. آتش‌سوزی بیمارستان‌های خصوصی که خدمات گران‌تری دارند نباید تبدیل به اتفاقی تکراری بشود.
این همه از مردم پول می‌گیرند که جان‌شان را نجات بدهند. مگر این طور نیست؟
سوختن بیمارستان نباید عادی شود
در این حادثه ۹ نفر کشته شدند و رییس کل دادگستری گیلان با اشاره به اینکه دستگاه قضائی هر گونه سهل انگاری را بررسی می‌کند، گفت: شمار بازداشت شدگان حریق بیمارستان قائم رشت به ۵ نفر رسیده است.
پایان پیام
نویسنده: رضا ساکی
