کارزار منع ازدواج کودکان؛ ۱۰ هزار عروس کوچک
به گزارش گلونی مرکز آمار ایران اعلام کرده در بهار و تابستان ۱۴۰۳، ده هزار دختربچه ۱۰ تا ۱۴ ساله ازدواج کردهاند. ده هزار در نیمه اول سال! به عبارتی ۲۰ هزار در سال!
ما در مورد ۵ یا ۱۰ مورد صحبت نمیکنیم. در مورد سرنوشت ۲۰ هزار نفری صحبت میکنیم که احتمالاً به زودی باردار میشوند و آن زمان با قریب به ۴۰ هزار انسانی مواجه خواهیم بود که میان بحرانهای زندگی غوطهورند؛ بیدفاع و پر از استیصال! کسانی که سرنوشت میتوانست جور دیگری برایشان رقم بخورد.
شاید این سؤال در ذهنتان پیش بیاید که پس قانون کجاست؟ پاسخ این است که لایحهای برای منع ازدواج دختران ۱۳ سال در مجلس داریم که چند سالی است در مرحله تصویب پا در هوا مانده. پرسش بعدی آنجاست که تصویب این قانون معطل چیست؟ مگر آسیبهای ناشی از کودکهمسری برای همه آشکار نیست؟
کافی است در گوگل عبارت «کودکهمسری» را همراه با «خودکشی»، «خودسوزی»، «فرار از خانه» یا «خشونت خانگی» جستجو کنید. تعداد دختران و حتی پسرانی که قربانی این پدیده اجتماعی میشوند، کم نیست.
دختری ۱۱ ساله را تصور کنید که به اجبار ازدواج کرده، به خانه بخت رفته و حالا «زن خانه» است. او نوجوان است؛ با طبیعت انسان که نمیتوانیم بجنگیم. همان بالا و پایینرفتنهای احساسات و ناپایداریهای روانی و جسمی که همه تجربه کردیم، در مورد او هم صادق است؛ با این تفاوت که حالا او «همسر» است. جدای از رابطه زناشویی، او حالا عروس خانواده جدیدی است که باید روابطش را مدیریت کند. مدیریت این همه تغییرات که همزمان رخ میدهد حتی برای یک انسان بالغ هم دشوار است، چه برسد به بچهای ۱۱ ساله.
حتی برای ما مردم عادی که شاید چیزی از روانشناسی ندانیم، خیلی هم سخت نیست که حدس بزنیم این میزان تنش، خشم و استیصال به راحتی میتواند منجر به نابودی یک انسان شود.
متأسفانه اوضاع با باردار شدن دختر ۱۱ ساله قصه ما، بدتر هم میشود. این را آمار و ارقام میگویند. فشار خون بارداری، عفونت خون، تولد کودک نارس و مرگ کودک تنها قسمتی از ماجرا است. تمام این موارد نهتنها به مادر و کودک آسیب میرساند، خانواده و جامعه نیز متأثر از این رخداد خواهند بود.
سؤال نهایی این است که آیا نمایندگان محترم مجلس هنوز برای تصویب این لایحه دچار شک و تردیدند؟
صدایمان را با امضا کردن کارزار منع ازدواج کودکان به گوش نمایندگان برسانیم.
امضا کنید: درخواست تصویب قانون منع ازدواج کودکان
پایان پیام
نویسنده: یاسمن سعادت
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من، آنچه به جایی نرسد فریاد است!