جشن مهرگان و جایگاه ویژه آن در تقویم ایرانیان
به گزارش گلونی جشن مهرگان به‌عنوان بیست‌وپنجمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران، چهارشنبه ۱۴ آذرماه در کمیته بین‌الدولی میراث‌فرهنگی یونسکو در پاراگوئه ثبت جهانی شد.
این ثبت جهانی به معنای آن است که جشن مهرگان به عنوان یکی از میراث‌های فرهنگی مهم ایران شناخته شده و ضرورت حفظ و ترویج آن در سطح جهانی بیشتر احساس می‌شود.
جشن مهرگان، یکی از کهن‌ترین و مهم‌ترین جشن‌های ایرانی است که به مناسبت مهر و دوستی برگزار می‌شود. این جشن در فرهنگ ایران باستان به عنوان نماد سپاسگزاری از مهر و خورشید و جشن آغاز فصل برداشت محصولات کشاورزی شناخته می‌شود. مهرگان در طول تاریخ جایگاه ویژه‌ای در تقویم ایرانیان داشته و به نوعی بعد از نوروز دومین جشن مهم ایرانیان بوده و هر ساله در ابتدای پاییز برگزار می‌شد. در واقع، در تقویم اوستایی، سال به دو فصل تابستان بزرگ و زمستان بزرگ تقسیم می‌شد؛ که نوروز جشن آغاز فصل تابستان بزرگ و شروع گرما و مهرگان، جشن آغاز زمستان بزرگ و شروع سرما، به شمار می‌رفته است. مهرگان به دو جشن تقسیم می‌شد؛ مهرگان کوچک که در ۱۶ مهر برگزار می‌شد و متعلق به خواص بود و مهرگان بزرگ که در ۲۱ مهر برای عوام برگزار می‌شد.
این جشن در ایران با آداب و رسوم ویژه‌ای همراه است که از جمله آن‌ها می‌توان به برگزاری مراسم دعا و نیایش، برپایی سفره‌های رنگارنگ و پختن خوراکی‌های خاص اشاره کرد. همچنین در این روز، ایرانیان به گرد هم می‌آیند و جشن‌های گروهی برگزار می‌کنند تا وحدت و پیوستگی فرهنگی خود را تقویت کنند.
