چرا با احداث سد تنگ سرخ شیراز باید مخالفت کنیم؟
سد تنگ سرخ شیراز، به‌رغم مخالفت‌های گسترده کارشناسان، تهدیدی جدی برای محیط‌زیست و اقتصاد منطقه محسوب می‌شود. این سد نه‌تنها غیرقانونی است، بلکه با افزایش فرسایش خاک، کاهش عمر مفید و آسیب به منابع آبی، پیامدهای جبران‌ناپذیری برای طبیعت و تمدن شیراز خواهد داشت.
به گزارش گلونی محمد درویش در کانال تلگرام خود دلایلی برای مخالفت با احداث سد تنگ سرخ مطرح می‌کند که در ادامه با هم می‌خوانیم.
نخست آنکه احداث هر نوع سد و یا اجرای طرح انتقال آب، مطابق سند ملی امنیت غذایی، مصوب اردیبهشت ۱۴۰۲، غیرقانونی است.
دوم اینکه حوضه آبخیز سد تنگ سرخ شیراز که ۱۲۵۰۰ هکتار وسعت دارد، بنابر پژوهش‌های دکتر علی بیت‌اللهی پوشش گسترده‌ای از نهشته‌های تبخیری گچی، مارنی دارد که به شدت چنین نهشته‌هایی به فرسایش حساس است. بنابراین، بار جامد جریان آب ورودی به دریاچه سد و شدت رسوب‌گذاری را افزایش خواهد داد.
سوم اینکه با کاهش ارتفاع سد و تغییر نامش به بند برای بستن دهان منتقدان، بخواهند صورت مساله را پاک کنند، شگفت‌آور است! مگر مساحت حوضه آبخیز سد کم می‌شود؟ فقط عمر مفید سد کاهش یافته و احداث سد باز هم غیراقتصادی‌تر خواهد شد.
و در آخر واقعاً چه اصراری است که حتما بالادست شهر شیراز سد ساخته شود؟ چرا با ساخت این سد افیونی که اغلب بزرگان و متخصص‌های شهر، از شادروان سیدآهنگ کوثر تا دکتر مجتبی پاکپرور با آن مخالفت کرده و آن را کانون خطر و منشا تشدید خشکی کامل مهارلو، افزایش رخداد طوفان نمک به سوی سروستان، عامل از بین رفتن محیط‌زیست شیراز قلمداد کرده‌اند، می‌خواهید نابودی یک تمدن را تسهیل بخشید؟ توجه شود که ممکن است بستر رودخانه خشک شیراز در محدوده شهر، خشک به نظر آید، اما در افق‌های عمقی پایین‌تر، جریان آبی فصلی، نفوذ آب و اشباع شدگی وجود دارد، با قطع مستمر جریانات سیلابی تغذیه بستر رخ نخواهد داد و اثرات ویرانگر آن بر محیط زیست و مستحدثات شیراز نمایان خواهد شد.
پایان پیام
بیشتر بخوانید:
درخواست انتقال شرکت فولاد یزد به خارج از محدوده شهری
