درختان تهران خسته‌اند
پایگاه خبری گلونی، سمیه باقری حسن‌کیاده: سخت است که تقدیرت را سبز بودن و ایستادن نوشته باشند. این‌که هرروز مردمی را ببینی که دوان‌دوان یا آهسته‌آهسته از کنارت می‌گذرند بی‌آنکه بدانند اگر بدوند زندگی‌شان طولانی‌تر نمی‌شود و اگر بایستند زندگی منتظرشان نمی‌ماند.
سخت است که در سرنوشتت مقاومت کردن و صبوربودن اساس زنده‌بودنت باشد. آدم‌ها به این می‌گویند پیشانی‌نوشت و برای درخت‌ها شاید “برگ نوشت”.
درختان تهران تسلیم برگ نوشتشان شده‌اند. این‌که همیشه خسته باشند و دودزده. این‌که حتی وقتی از درون پوسیده‌اند بازهم ایستاده بمانند تا مبادا خم شدن کمرشان به کسی یا چیزی آسیب برساند.
برف چند روز گذشته که رحمت بی‌دریغ الهی است و قدرش را می‌دانیم، به دلیل نداشتن مدیریت صحیح شهری تبدیل به تهدیدی برای محیط‌زیست پایتخت شده است.
درختانی که به‌موقع هرس نشده‌اند، و یا آن‌ها که چون کاج‌ها همیشه‌سبزند و به‌موقع تکانده نشده‌اند، به دلیل فشار ناشی از سنگینی برف سر خم کرده‌اند و بعضی شکسته‌اند.
شناسنامه‌دار نبودن بیش از ۳۰۰۰ اصله درخت از درختان تهران هم مزید بر علت شده است و موجب این‌که این روزها قطع درختان چندان هزینه‌ای برای ذینفعان نداشته باشد.
همه‌ی این‌ها در حالی است که خوب می‌دانیم تهران اگر تا به الآن نفس می‌کشد، به خاطر وجود باارزش همین درختان بی توقع است که از جانشان مایه گذاشته‌اند تا اکسیژن این شهر دودگرفته را تأمین کنند؛ درختانی که همچون دیواری، سروصدای محیط شهری را کاهش داده‌اند و با جذب مواد شیمیایی و آلوده‌ی خاک به تمیزی زمین زیر پایمان کمک کرده‌اند و سایه‌ی سرمان شده‌اند و محافظ جانمان، در مقابل قدرت طوفان و روان آب‌ها.
درختان تهران خسته‌اند بس که یک‌تنه این‌همه بار از دوشمان برداشته‌اند، بی‌آنکه ما حتی کمی برف از رویشان تکانده باشیم. درختان تهران تسلیم‌شده‌اند؛ تسلیم تقدیر و بخت نامرادشان.
چه درخت باشیم چه آدم ، تسلیم شدن بخشی از داستان زندگی همه ماست. اما چه‌بهتر که تسلیم خداوند باشیم نه جبر جغرافیا.
پایان پیام
کد خبر : 77387 ساعت خبر : 9:35 ب.ظ