خنداننده شو ۲

قیاسی بدون اشاره به مسائل زناشویی در یک خانواده، در خنده گرفتن از مخاطب موفق ظاهر شد

باید ببینیم مخاطبان باز هم دل‌شان می‌سوزد و رای می‌دهند یا به استندآپ رای خواهند داد.

ابوطالب حسینی، یک متن طنز داشت که جامعه‌ای در آن دیده نشد. متنی فقط برای خنداندن که می‌توان، یک هدف برای استندآپ کمدی دانست.

محمدجواد رضایی، اجرایی ساده و صرفا بامزه داشت. آنچه مشخص است برطرف شدن استرس او در این مرحله بود.

اجرای علی صبوری از ورود به مسابقه تا اجرای سوم تغییر مهمی داشت و آن جابجایی از مجازی به واقعیت بود.

چرا برنامه‌ای با این حجم از تبلیغات رسانه‌ای و ادعا در حوزه‌ی استندآپ نتواند قبل از برگزاری مسابقه از کمدین‌ها بخواهد حداقل ده متن آماده کنند.

ناصر محبی، با ترکیب تصور و واقعیت توانست اجرایی قابل قبول داشته باشد. تصوری که فکر کردن به آن، دلخوشی این روزهای ما شده است.

اجرای نجات امیرحسین قیاسی از نظر فرم و محتوا یک تفاوت اساسی با باقی اجراهایش داشت.

اگرچه شرکت‌کنندگان خنداننده شو برای خنداندن مخاطب‌ها ناموفق عمل می‌کنند، اما در‌عوض، برخی از نظرات مربی‌ها به‌قدر کافی خنده‌دار است.