اختصاصی/ «جنگل رمز حیات» گزارش تصویری شماره دو
به گزارش پایگاه خبری گلونی امروز زنجیره انسانی صیانت از جنگلهای زاگرس در منطقه حفاظت شده سفیدکوه واقع در روستای قِلابَردی خرمآباد برگزار شد. دومین گزارش تصویری گلونی را از این مراسم ببینید.
پایان پیام
جنگلهای زاگرس
جنگلهای بلوط منطقه زاگرس از منتهی الیه شمال غربی ایران (استان آذربایجان غربی) آغاز و سپس غرب (استانهای ایلام و لرستان) و جنوب غرب ایران (استانهای کهگیلویه و بویراحمد خوزستان و فارس) را طی میکند.
در ایران بلوط مهمترین و فراوانترین گونهٔ درختی موجود در غرب کشور، به ویژه در منطقه زاگرس محسوب میشود. سلسه جبال زاگرس، وسیعترین و اصلیترین رویشگاه گونههای مختلف بلوط در ایران بوده و به همین دلیل این منطقه از اهمیت بسیار ویژهای برخوردار است.
یونانیها، از دیر باز، پشتکوه کنونی را که ایرانیان پاطاق میگویند، به نام زاگرس مینامیدند. این نام به مرور زمان به سرتاسر کوههایی که در دنباله کوههای ارمنستان، از منتهی الیه شمال غربی ایران آغاز و سپس غرب و جنوب غرب ایران را طی میکند تعمیم داده شد.
گونههای مختلف بلوط نسبت به تغییرات آب و هوایی حساس، ولی در مجموع جنس بلوط سازش اکولوژیک و میزان بردباری بسیار زیادی داشته بطوریکه تغییرات درجه حرارت را در گستره ۳۱- تا ۴۵+ درجه سانتیگراد و بارندگی ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ میلیمتر را تحمل میکنند. مناسبترین زیستگاه بلوط مناطقی با بارندگی ۳۵۰ تا ۷۵۰ میلیمتر بوده که در آن بیشترین گسترش را دارد. رویشگاه گونههای این جنس از جلگه تا ارتفاع ۲۷۰۰ متر از سطح دریا گسترش داشته و هر چه اقلیم خشکتر میشود، درختانی کوچکتر و با قطری کمتر ایجاد میشوند. از نظر خاک گونههای این جنس روی خاکهای عمیق و حاصلخیز تا خاکهای سطحی و کم عمق و اکثراً روی خاکهای قلیایی رشد میکنند.
برای سهولت بررسی، منطقه زاگرس را بر اساس رویشگاه بلوط که گونه گیاهی اصلی در این ناحیه است، به دو ناحیه زاگرس شمالی و جنوبی تقسیم کردهاند. ناحیه زاگرس شمالی رویشگاه خاص دار مازو بوده و در برخی از مناطق با بلوط ایرانی یا یوول یا هر دو گونه در هم میآمیزد.
کد خبر : 2523 ساعت خبر : 4:33 ب.ظ