اعتراض به دپوی زباله در جنگل

اعتراض به دپوی زباله در جنگل

اهالی روستای خوشنام‌وند علیه دپوی غیر اصولی زباله‌ها زنجیره انسانی تشکیل دادند.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، در روز زمین پاک، اهالی روستای خوشنام‌وند و روستاهای اطراف این منطقه، با جمع کردن طوماری اعتراض خود را نسبت به دپوی زباله شهرستان کوهدشت در جنگل‌های اطراف این روستا ابراز کردند.

در این تجمع زیست محیطی تعداد زیادی از اهالی این منطقه حضور داشتند و خواسته‌های خود را به صورت شعار زمین پاک و هوای پاک حق کودکان خوشنام‌وند است، بیان کردند.

دهستان خوشنام‌وند در غرب استان لرستان در پنج کیلومتری جنوب شرقی شهر کوهدشت واقع شده‌ است. نام قدیم این دهستان دم سرخ لری بوده‌ است.

اعتراض به دپوی زباله در جنگل

گزارش تصویری این تجمع زیست محیطی را ببینید:

سرخ‌دم لری(خوشناموند)، روستایی بزرگ از توابع بخش مرکزی شهرستان کوهدشت در استان لرستان ایران با گویش لری است. این روستا یکی از بزرگترین روستاهای شهرستان کوهدشت است. این روستا از قدیم الایام خاستگاه اقوام مختلف بوده، و دوره‌های تاریخی فراوانی را به خود دیده است. موقعیت استراتژیک یکی از امتیازاتی است که اهمیت آن را دو چندان کرده، از جمله این عوامل:

۱-قرار گرفتن در دامنه کوهی واقع در مسیر کوهدشت خرم آباد به اسم چکله که در بالا دست و با افزایش ارتفاع به شیش تغیر اسم می‌دهد که همین قابلیت باعث افزایش ضریب امنیت ساکنان این منطقه بوده و هست.

۲_داشتن چشمه‌های فراوان (که البته امروزه تعداد زیادی از آن‌ها خشک شده) ۳_داشتن هوایی نسبتاً گرم نسبت به سایر مناطق شهرستان کوهدشت، که همین امر خود در روزگاران قدیم که سرما و یخبندانهای شدیدی داشته امتیازی بزرگ محسوب می‌شود. ۴_داشتن اشراف کامل بر دشت بزرگ کوهدشت به شکلی که اگر در یکی از خانه‌های بالایی روستا ساکن باشید به راحتی می‌توانید تمام دشت کوهدشت را زیر نظر داشته باشید.

معبدی باستانی که توسط اریک فردریک اشمیت باستانشناس آمریکایی آلمانی تبار در سال ۱۹۳۸ در این روستا کاوش و مورد بررسی قرار گرفت، مربوط به هفتصد تا هشتصد سال قبل از میلاد مسیح می‌باشد؛ و با توجه به مهره‌های بسیار زیادی که در کاوش‌ها بدست آمد و با توجه به کتیبه‌های بدست آمده مشخص شد که در این مکان معبودی به اسم «نن لیل» وجود داشته.

همچنین آثار مفرغی، ظروف سفالی و مهرهای ذی‌قیمت بسیار توسط دکتر اشمیت در این مکان کشف گردید و اکنون زینت بخش موزه‌های بزرگ جهان است.

پایان پیام