لطفی از روی ترانه لری تصنیف سپیده را ساخت

لطفی از روی ترانه لری تصنیف سپیده را ساخت

به گزارش پایگاه خبری گلونی،  علی‌اکبر شکارچی در شب نخست همایش خنیاگران سرزمین مادری درباره آلبوم خلق لر گفت: در سال ۵۷ و بعد از آن موسیقی خلق لر، اولین نواری است که بعد از انقلاب شد و بخشی از آن را ما با آقای استاد نجفی و آقای علیزاده در دانشگاه هنرهای زیبا اجرا کردیم که این قدر این سفارش شد که ما بلافاصله در سال ۵۸ این نوار را منتشر کردیم.

لطفی از روی ترانه لری تصنیف سپیده را ساخت

از این بابت، نه این‌که کار خودمان است، یک واقعه تاریخی رخ داده و من نمی‌خواهم از خودمان تعریف کنیم، ولی آنچنان این پویایی و درخشندگی در وصف و گسترش این ملودی‌ها، هیجان و احساسی که در خود ترانه‌ها و اجرای موسیقی‌ها بود، در سال‌ها در جشن پیروزی انقلاب بخشی از این نوار را پخش می‌کردند، ولی بعدش متاسفانه دیگر قطع شد. همین را بگویم که همان موقع که در چاوش ما داشتیم تمرین می‌کردیم با زنده‌یاد ناصر فرهنگ‌فر، مشکاتیان و دوستان دیگری که کار می‌کردیم، آقای لطفی یک روز آمد و گفت بر اساس این آهنگی که دارید کار می‌کنید، یک آهنگ ساختم که سپیده را ساخت و آهنگی فوق‌العاده زیبا، اثربخش بود و آقای شجریان هم این آهنگ را اجرا کردند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: سه نوع موسیقی را من در خلق لر آوردم. یکی عروسی که موسیقی زنانه بود و معمولا این را فقط زنان می‌خواندند و عیب می‌دانستند که مردها بخوانند، در این نوار من اجرا کردم و یکی هم موسیقی کار است. یعنی نوازندگان آن دوران موسیقی کار را مثل خرمن‌کوبی جزو موسیقی نمی‌دانستند و می‌گفتند مگر این موسیقی است؟ ولی این را بر اساس دانشی که زنده‌یاد امیرحسین آریان‌پور در جامعه‌شناسی هنر به من داده بود، واقعا این را من کار کردم و جزو کارهایی بود که هر کس تا من را می‌بیند، یک مقدار از دوره‌دوره را برای من می‌خواند، یعنی به یادش این قدر نشسته است. بعد قسمت دیگری که برای بزمیری است که من ساخته بودم که اینقدر بازدهی‌اش خوب بود که دوست هنرمند عزیزم و شاعر گرانمایه آقای ایرج رحمانپور شعری بر این سرودند که در یک نوار دیگر به نام قطعاتی از موسیقی ایران این را من به یاد علیرضا حسینخانی این را اجرا کردم.

این سه نفر را به این دلیل آوردم به دلیل آن سایه سنگین و خفقانی که در قبل از انقلاب بر موسیقی بود که موسیقی بی‌تفاوت اجرا شود و یأس و افسردگی در آن بود، من علی رغم این‌که این‌ها هیچ شعار و هیچ چیزی ندادند، من فریاد یک ملتی را از موسیقی و از حنجره این‌ها به یاد دارم و این‌ها آن نسل گذشته را به این نسل وصل کردند. البته من ممکن است تمام آن عزیزانی که اسمشان را این‌جا آورده ام، اسم هر کدامشان افتخاری برای مملکت است، ولی من به شخصه این سه نفر را بیشتر از هر کس دیگر حس می‌کنم در گوش من و در جان کسانی که می‌خواهند نغمه یاد بگیرند و آهنگ بسازند، دارم حس می‌کنم. این سه نفر علی‌رضا حسینخانی، سوزی جیلا و مومه جوزی‌پور هستند.

لطفی از روی ترانه لری تصنیف سپیده را ساخت

پایان پیام