وقتی اموجی کلمه شد
پایگاه خبری گلونی، سیدرضا شکراللهی: تا ما بیاییم و تصمیم بگیریم که به اِموجی‌ها بگوییم تصویرنگاشت یا شکلک یا صورتک یا حتا اسمایلی، فرهنگ انگلیسی آکسفورد به رسم سالانه‌اش، یکی از همین شکلک‌های معروف را به عنوان لغت سال ۲۰۱۵ انتخاب و اعلام کرد.
از بس این انگلیسی‌جماعت بیکار اند و فضول! حالا کدام شکلک؟ همین که طرف از زور خنده و خوشی، اشک از چشم‌هایش قلنبه زده بیرون. همان «مُردم از خنده» یا «خرکیف شدن» خودمان.
با این حساب، اولین بار است که یک پیکتوگراف (یا همان تصویرنگاشت) خودش را در دل «کلمه»ها جا می‌کند.
جماعت علاف انتشارات دانشگاه آکسفورد به جای این‌که بنشینند این همه معضل جوامع اروپایی و امریکایی را حل کنند، نشسته‌اند حساب کرده‌اند و دیده‌اند اموجی خنده و اشک شوق در سال ۲۰۱۵ بیشتر از هر اموجی دیگری در شبکه‌های اجتماعی استفاده شده است.
مثلاً در همان بریتانیای خودشان ۲۰درصد از کل اموجی‌های رد و بدل‌شده، همین شکلکِ ظاهراً مسخره بوده، در حالی که در سال ۲۰۱۴ فقط ۴ درصد از شکلک‌ها این بوده. یا مثلاً میزان استفاده از این اموجی در میان امریکایی‌های جهان‌خوار از ۹ درصد در سال ۲۰۱۴ رسیده به ۱۷درصد در امسالِ میلادی.
وقتی اموجی کلمه شد
حالا ما هر چه زور می‌زنیم به زبان انگلیسی با این همه انعطاف و زایشی که دارد غبطه نخوریم، مگر می‌شود! مثلاً به خودِ همین کلمه‌ی اموجی (Emoji) دقت کنید.
اصل این کلمه اصلاً انگلیسی نیست، اما الان کیست که آن را انگلیسی تلقی نکند؟
اموجی یک برساخته‌ی ژاپنی ست از ترکیب E به معنای تصویر و Moji به مفهوم کاراکتر و علامت. اولین اموجی را هم یک ژاپنی در اواخر دهه‌ی ۹۰ ساخت و خیلی سریع به بخشی از فرهنگ ارتباطی تلفنی ژاپنی‌ها تبدیل شد که در آن زمان از یک نرم‌افزار محلی روی تلفن‌هایشان استفاده می کردند.
بعد این مشکل پیش آمد که تلفن‌های خارج از ژاپن از نظر فنی درکی از این اموجی‌ها نداشتند، بنابراین پای یونیکد به میان آمد و در مدت زمانی حدوداً ده‌ساله، اموجی‌ها کارکرد بین‌المللی یافتند.
خب ما هم بخشی از این بین‌الملل هستیم که اتفاقاً در استفاده از تکنولوژی‌های روز، سرآمد هستیم. صبح تا شب، و گاهی هم شب تا صبح، زرت و زرت با انواع شکلک‌ها با هم حرف می‌زنیم. فقط نمی‌دانم چرا خیلی از ما هنوز فرق شکلک‌ها را نمی‌دانیم.
مثلاً طرف همکارمان است و فقط آدرس یک سایت را پرسیده، ما در جواب برایش شکلک قلب می‌فرستیم.
خب که چی؟ یا مثلاً گیر داده‌ایم به یک انگشت شصتِ بی‌ریخت و پای هر خبر دروغ و شایعه‌ای چند شصت بی‌ریخت از خودمان صادر می‌کنیم. یعنی درست زمانی که این اینگیلیسی‌های از خدا بی‌خبر نشسته‌اند، رد و بدل شدن این علامت‌ها را می‌شمارند و بررسی می‌کنند، برخی از ما حتا دقت نمی‌کنیم که هر شکلک جایی و هر نکته مکانی دارد.
پایان پیام
برای اطلاعات بیشتر مزخرفات فارسی نوشته رضا شکراللهی را بخوانید:
برای خرید نسخه الکترونیکی کتاب مزخرفات فارسی اینجا کلیک کنید
برای خرید اینترنتی نسخه چاپی مزخرفات فارسی اینجا کلیک کنید
