سربازخانه فلکالافلاک باید هتل بشود
به گزارش پایگاه خبری گلونی، نامه نماینده سابق مردم خرمآباد در مجلس به استاندار لرستان درباره حریم قلعه فلکالافلاک و ایجاد هتل در محل سربازخانه دوره پهلوی اول شائبههایی میان مردم ایجاد کرده است. البته برخی فشارها و شائبهها باعث شد که یک پیمانکار مطرح قید خرمآباد را بزند و در سربازخانه فلکالافلاک سرمایهگذاری نکند. برای رفع این سوظن مروری میکنیم بر قوانین بینالمللی و داخلی در رابطه با تغییر کاربری و استفاده از بناهای تاریخی.
یکی از معتبرترین قوانین بینالمللی منشور ونیز است که ایران در مرمت و احیای بناهای تاریخی متعهد به اجاری آن است. در ماده ۵ این منشور به صراحت عنوان شده است: «حفاظت از یادمانها همیشه به دلیل استفاده از کاربریهای مفید آنها برای جامعه مورد حمایت قرار گرفته است: سرنوشت کاربردیای چنین، همیشه مورد آرزو است اما نباید بر چگونگیهای توزیعی مکانهای تشکیل دهنده و بر سیمای کالبدی یا ریخت عمومی بنا خدشه وارد کند؛ بنابراین متناسبسازیهایی که با ادعای پاسخگویی به نیازهایی جدید در آداب و سنتها صورت میگیرند، میبایست در محدودههایی چنان که گفته شد دیده شوند.»
نمونه قوانین ایران در رابطه با استفاده و تغییر کاربری بناهای تاریخی
سربازخانه فلکالافلاک باید هتل بشود
آیین نامه اجرایی بند «الف» تبصره (۱۰) قانون بودجه سال ۱۳۸۴ کل کشور:
ماده ۱– خانههای قدیمی، کاروانسراها و سایر اماکن موضوع بند «الف» تبصره (۱۰) قانون بودجه سال ۱۳۸۴ کل کشور، بناهای ارزش تاریخی- فرهنگی هستند که در محورها یا قطبهای تاریخی- فرهنگی کشور قرار دارند و قابلیت تبدیل به مکانهایی مناسب با کاربری واحدهای اقامتی، پذیرایی، خدماتی را دارا هستند. این اماکن میتوانند بر اساس ضوابط و سیاستهای سازمان میراث فرهنگی و گردشگری انتخاب، مرمت، تجهیز و آماده بهرهبرداری گردند.
ماده۲– تملک ابنیه و اراضی همجوار بناهای با ارزش تاریخی- فرهنگی جهت حفظ شئونات بنا یا اثر تاریخی و همچنین تأمین نیازمندیهای خدماتی لازم برای مجموعه با رعایت قوانین و مقررات مربوط مجاز است.
ماده۳– سازمان میراث فرهنگی و گردشگری میتواند مراحل مختلف تملیک، تهیه طرح، مرمت و آمادهسازی و تجهیز اینگونه ابنیه نسبت به اجاره به شرط تملیک و فروش به اشخاص حقیقی و حقوقی با رعایت ماده (۸۸) قانون بودجه تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب ۱۳۸۰ و آیین نامه مربوط و قانون بودجه سال ۱۳۸۴ کل کشور اقدام کند.
ماده ۴– سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مجاز است به منظور مشارکت با اشخاص حقیقی و حقوقی (اولویت شرکتهای وابسته به خود) منابع مذکور در بند «الف» تبصره (۱۰) قانون بودجه سال ۱۳۸۴ کل کشور و نیز داراییهای ایجاد شده از محل طرح تملک داراییهای سالهای ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۳ را با کلیه اموال منقول غیرمنقول مذکور در موافقتنامه طرح شماره ۳۰۲۰۱۰۰۵ به عنوان دارایی خود با قیمت کارشناسی به عنوان سهم که خود منظور نموده و با تشکیل صندوق احیاء و بهرهبرداری از اماکن تاریخی- فرهنگی سهام مذکور را به صندوق واگذار نماید.
ماده ۵– سازمان میراث فرهنگی و گردشگری میتواند با توجه به شئونات اثر و ویژگیهای آن و با توجه به ماده (۱) کاربری مناسب را معین نماید.
با توجه به موارد فوق کاملاً مشخص است استفاده از بناهای تاریخی جهت مقاصد سودمند اجتماعی کاملاً قانونی و امری عادی محسوب میشود چنانکه شاهد نمونههای بسیار در ایران و خارج از ایران هستیم مانند کاروانسرای عباسی اصفهان که مربوط به دوره صفویه است و تبدیل به هتل گردیده و بسیار از بناهای تاریخی که حتی با قدمت بسیار بیشتر تغییر کاربری داده شدهاند.
اما جهت ثبت یک بنا در فهرست میراث جهانی، بنا باید حداقل دارای یکی از معیارهای زیر باشد و همانطور که ملاحظه میکنید در هیچ یک از معیارهای زیر صحبتی در رابطه با تغییر کاربری بنا نوع کاربری و یا اینکه عدم کاربری باشد صحبت نشده است:
ثبت در یونسکو
سربازخانه فلکالافلاک باید هتل بشود
میراث جهانی یونسکو (World Heritage Sites) نام عهدنامهای بینالمللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۲ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارند و متعلق به تمام انسانهای زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص، محسوب میشوند.
بر پایه این کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو، میتوانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت بهعنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. این کنوانسیون از یک دیباچه و ۳۸ ماده در هشت فصل تشکیل شدهاست.
مکانهای میراث جهانی ثبتشده در سازمان یونسکو، مکانهایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه و یا شهر هستند که در فهرستی که توسط برنامه میراث جهانی بینالمللی اداره میشود، وجود دارند.
معیارها
– هر مکان دستکم باید یکی از معیارهای بیان شده را برای ثبت در میراث جهانی دارا باشد.
معیارهای فرهنگی
– نشان دهنده یک شاهکار از نبوغ و خلاقیت انسانی باشد.
– نشان دهنده تبادل ارزشهای بشری در یک بازه زمانی در یک منطقه فرهنگی از لحاظ پیشرفت در معماری یا فنآوری، برنامهریزی شهری یا طراحی چشمانداز باشد.
– گواهی بیهمتا یا دستکم استثنایی بر یک سنت فرهنگی یا تمدن زنده یا از میان رفته باشد.
– نمونهای برجسته در معماری یا تکنولوژی که مرحلهی مهمی از تاریخ بشر را نشان دهد.
– نمونه برجستهای از تعامل بین انسان و محیط زیست و یا نماینده یک فرهنگ باشد.
– به طور مستقیم مرتبط با رویدادها یا سنتهای زندگی، افکار و عقاید یا آثار هنری یا ادبی دارای اهمیت عالی جهانی باشد.
معیارهای طبیعی
– پدیدهای بینظیر طبیعی با زمینههای استثنایی و زیباشناسی باشد.
– نمونه برجسته از مراحل و تغییرات تاریخ زمینشناسی باشد.
– نمونه برجسته از فرایندهای زیست محیطی و بیولوژیکی در تکامل و توسعه زمینی، اکوسیستمهای ساحلی و دریایی و جوامع از گیاهان و حیوانها باشد.
– شامل زیستگاههای طبیعی مهم از نظر تنوع زیستی و حاوی گونههای در خطر باشد.
سربازخانه میتواند هتل بشود
با توجه به قوانین داخلی و خارجی میتوان نتیجه گرفت جهت یکی از راههای حفظ یک بنای تاریخی و بها دادن به آن، استفاده از آن جهت مقاصد سودمند اجتماعی است. اهدای کاربری به یک بنا باید در جهت معرفی و ارزشمند نمودن آن بنا میباشد با اهدای کاربری مناسب یک بنا میتواند در سطح بینالمللی مطرح و معرفی شود و یکی از مقاصد گردشگرهای داخلی و خارجی تبدیل شود مانند هتل عباسی اصفهان، هتل ساوی لندن و بسیاری از بناهای تاریخی دیگر، که این امر خود باعث شکوفایی اقتصادی مردم یک شهر میشود و یا میتوان با تغییر کاربری آن به یک کاربری ساده مانند یک اداره، که نقشی در معرفی بنا و یا رونق اقتصادی شهری نخواهد داشت بنا را از جهانی شدن باز داشت.
سربازخانه باید هتل بشود
با مراجعه به معیارهای ثبت یک بنا در فهرست میراث جهانی به وضوح قابل ملاحظه است که تغییر کاربری یک بنا به هیچ وجه تأثیر در ثبت بنا در فهرست میراث جهانی ندارد همانگونه که اکنون نیز قلعه فلکالافلاک دیگر مقرر حکومتی نیست و موزه مردمشناسی تغییر کاربری داده شده است. بنابراین پیشنهاد میشود با آگاهی عالمانه از قوانین بینالمللی حفظ بناهای تاریخی از تصمیمات که به نفع جهانی شدن بنا و رونق اقتصادی شهر میشود حمایت شود و اکنون که دروازههای سرمایه جهانی به سمت ایران باز شده از دیگر شهرهای تاریخی عقب نمانده و با همدلی و همکاری به جای برخورد نا آگاهانه سعی در استفاده از پتانسیلهای بالای گردشگری شهر شود تا شهر ما از این موهبتهای الهی استفاده کرده شاهد رونق و شکوفاهی شهر و مردم از طریق گردشگری باشیم. یعنی سربازخانه به جای تبدیل شدن به اداره میراث فرهنگی و یا نمایشگاه میراث فرهنگی باید تبدیل به یک هتل با مختصات خاص و بدون تغییر در بنا بشود تا بتوانیم دستکم گردشگران خارجی را راضی به ماندن در خرمآباد و لرستان کنیم. درست مانند اتفاقی که در حمام گَپ افتاد و همه از تغییر کاربری آن راضی هستند.
پایان پیام
باسلام
هر ساختمانی که باعث میشه دید قلعه کم بشه نباید در شهر ساخته بشه حالا چطور یه هتل چندین طبقه در مجاورت قلعه ساخته بشه؟نه تنها دید قلعه رو از بین می بره بلکه زیبایی این فضا رو هم از بین میبره .شما قلعه رو تصور کن اطرافش آزاد باشه و محوطه ی زیبایی داشته باشه باغ باشه و قهوه خونه و آب سرچشمه که خودش سراسر زیباییه قشنگتره یا قلعه ای که دور تا دورش رو ساختمانهای آسمانخراش گرفته
هیچ نیازی نیست این هتل در مجاورت قلعه ساخته بشه
اگه هدف واقعی جذب گردشگره این کار گردشگرا رو نه تنها از قلعه که از شهر فراری میده
با هتل نمیشه گردشگر جذب کرد بلکه ساختار حرفه ای و هنری که میشه از محوطه ی دانشگاه سابق و سربازخونه ساخت گردشگر رو اینجا نگه داشت وگرنه یه چیز زیاده هتلهای در دست ساختی که سالهاست به حال خودشون رهاشدن
در خصوص پیشنهاد سربازخانه فلکالافلاک باید هتل بشود. متأسفانه امروزه همه خود را همه کاره می دانند و می خواهند دردی از جامعه را و یا حتی انسانها را مدوا نمایند همه پزشک هستیم و اگر پایش بیفتد نظرات دکتر سمیعی را با سفسطه و مغلطه مثل آب خوردن باطل می کنیم از راننده گرفته تا رمال و بقال و چغال همه صاحب نظرند و خود را وکیل وصی همه می دانند. یکی می آید و می گوید اگر من به جای شما بودم اینجا را محل پرورش ماهی می کردم شاید باور ننید چندین سال پیش یک مقام مسئول بلند پایه استانی پیشنهاد کرد که نمای قلعه را آجر سه سانت بکنید خیلی زیبا می شود. دیگری پیشنهاد می دهد از این ارتفاع برای ساخت آبشار استفاده کنیم و آن دیگر پیشنهاد می دهد تله کابین از قلعه به بالای سفید کوه نصب کنیم. و اینها خیلی هایشان مهندس هستند. اما نه در زمینه میراث فرهنگی. به هر حال خیلی از دیدگاهها تنگ نظرانه است و نظر می دهند بدون اینکه به عواقب آن بیندیشند. ظاهرا این شهر نه جای هتل دارد نه محل نصب تله کابین و ….. و خیلی از بد بختی های مملکت ما نیز ناشی از همین افراد همه چیز دان است. فکر نمی کنند که گردشگری نیز یک تخصص است و بناهای تاریخی بایستی تحت نظر چندین رشته مورد پژوهش، حفاظت، مرمت ، و در نهایت احیاء با ایجاد کاربری آنهم کاربری مناسب و در خور شأن قرار بگیرند. مثلا اگر یک حمام می خواهد کاربری پیدا کند بایستی رطوبت از بنا دور نشود چون آن بنا برای آن کاربری ساخته شده است و آهک عنصر اصلی ملاط آن است و اگر رطوبت حذف شود فاتحه آن بنا در دراز مدت خوانده است نمونه آن اکثر حمام های قدیمی بروجرد که نابود شدند. و یا یک پل و غیره . حال سرباز خانه که یک بنای تاریخی است و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده اگر تدیل به هتل شود ۱- برای آن بایستی حدود تقریبا بین ۵۰ تا ۱۰۰ واحد سرویس بهداشتی و حمام ایجاد شود که این کار یعنی تغییر هویت یعنی دخل و تصرف یعنی تخریب بنا برای ایجاد کانالهای آب و فاضلاب و انواع سیستم ها یعنی طراحی داخلی مانند یک هتل و …. ۲- اگر هتل نیاز داریم و خیلی ضروری است چرا همین هتل ها که دارند به آثار باستانی تبدیل می شوند را درست نمی کنند و حتما جنابعالی می دانید که کلنگ یک هتل حدود ۲۰۰ اطاقه در شهر خرم آباد همین چند ماه قبل زده شد. و چه ضرورتی دارد که یک بنای تاریخی سالخورده با هزاران مشکل که هر روز نیاز به مراقبت دارد تبدیل به هتل شود.۳- با تبدیل شدن این بنا به هتل عملا آن را در اختیار یک فرد یا عده خاص قرار می دهیم و عموم مردم که توان هتل رفتن و نای پرداخت پول به هتلداران را ندارند عملا محروم می کنیم. مخصوصا دانش آموزان و دانشجویان که اینگونه بناها برای آنها کلاس درس است. ۴- این مقایسه استان لرستان با اصفهان یک قیاس مع الفارق است. شهر اصفهان دارای چند هزار هکتار بافت تاریخی است و شهر خرم آباد دارای چند بنای تاریخی ما به واقع از یک بافت منسجم تاریخی نیز برخوردار نیستیم . و اگر اصفهانیها یا میراث اصفهان آمدند کاخ عالی قاپو و مسجد امام و مسجد شیخ لطف الله یا امثالهم را به بخش خصوصی واگذار کردند حرف شما قبول . ما هم با خرید خانه های قدیمی توسط بخش خصوصی و ایجاد کاربری مناسب در راستای گردشگری موافقیم آنهم با شرطها و شروطها با رعایت همان مجموعه قوانین و مقررات و کنوانسیون های ملی و بین المللی .۵- این بنا یک بنای مجزا نیست آن را باید با مجموعه دژ شاپور خواست و یا حصار ۱۲ برجی فلک الافلاک دید . مجموعه ای که اگر برخی مو می بینند ما پیچش موهایش را می بینیم مجموعه ای که اگر تحت مطالعات باستانشناسی کاوش و احیاء شود بر افتخارات این استان می افزاید .