بدون احیاء بناهای تاریخی، توسعه گردشگری اتفاق نمی‌افتد

استاد گردشگری دانشگاه علامه گفت: شهرت گردشگردی کشور ما به درست یا غلط تا درصد بسیار زیادی ناظر به چند شهر تاریخی ایران و بنا‌ها و بافت‌های تاریخی این شهر‌ها است. به عبارتی باید اعتراف کرد که تا کنون نیز بنا‌ها تاریخی قسمت اعظم بار صنعت گردشگری ما را به دوش کشیده‌اند.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، حمید ضرغام گفت: اقتصاد و صنعت گردشگری ما هم اکنون در برهه‌ای خاص و تعیین‌کننده قرار گرفته است که به وضوح تعیین‌کننده قسمت مهمی از تحولات آینده در این عرصه خواهد بود.

این مرس دانشگاه افزود: بعد از چندین سال در برنامه‌ریزی‌های ما تمرکز ویژه‌ای روی حوزه گردشگری احساس می‌شود و اگر این تمرکز منجر به جهش محسوس نگردد این خطر وجود دارد که سرخوردگی اقتصادی و فرهنگی تا سال‌ها دامن گیر صنعت گردشگری ما شود.

وی ادامه داد: از همین رو است که شناخت مزیت‌های این صنعت و فعال سازی پتانسیل‌های موجود در این مزیت‌ها باید تبدیل به یک برنامه ملی گردد و در تمام سطوح مدیریتی و در تمام دستگاه‌های اداری و دولتی پیگیری شود.

استاد گردشگری دانشگاه علامه در توضیح ظرفیت‌های حوزه گردشگری کشور گفت: ما برای جذب گردشگر، چه در ابعاد داخلی و چه خارجی دارای چهار مزیت کلی و عمومی هستیم که عبارتند از وجود اقلیم‌ها و جغرافیای متنوع، وجود میراث فرهنگی نا‌ملموس در قالب آئین‌ها و هنرهایی نظیر موسیقی و مراسمات مختلف، داشتن صنایع دستی مختلف و نهایتا داشتن میراث فرهنگی، سایت‌ها، محوطه‌ها، بنا‌ها و مجوعه‌های پر تعداد تاریخی و باستانی.

ضرغام تاکید کرد: تجربه صنعت گردشگری کشور هم نشان می‌دهد که در میان تمام این مزیت‌ها، این بنا‌ها و سایت‌های باستانی و تاریخی کشورمان هستند که بار اصلی صنعت گردشگری ما را حداقل برای جذب گردشگران خارجی به دوش کشیده‌اند.

وی توضیح داد: شهرت گردشگردی کشور ما به درست یا غلط تا درصد بسیار زیادی ناظر به چند شهر تاریخی ایران و بنا‌ها و بافت‌های تاریخی این شهر‌ها است. به عبارتی باید اعتراف کرد که تاکنون نیز بنا‌های تاریخی قسمت اعظم بار صنعت گردشگری ما را به دوش کشیده‌اند.

این مدرس گردشگری همچنین گفت: بنابراین صنعت گردشگری کشور بدون احیاء بنا‌ها و بافت‌های تاریخی امکان رشد و توسعه ندارد. چرا که ما با تکیه بر این روش هم باید نیاز خود به جاذبه توریستی را مرتفع کنیم و هم نیاز مبرمی که به تاسیسات اقامتی، پذیرایی، موزه و امثال آن داریم.

پایان پیام