پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: در مدت پنج روزی که هفته فرهنگی لرستان در تهران برگزار شد، بسیار بودند تهرانیها و تهراننشینهایی که برای نخستینبار در یک کنسرت موسیقی لری شرکت میکردند و شادی و ریتم و تمپوی تند موسیقی لری را میدیدند. در طول این پنج شب، بسیاری از ساکنان منطقه گیشا به هفته فرهنگی لرستان میآمدند و از قبل با حضور در آمفیتئاتر سرباز این بوستان، جا میگرفتند تا بتوانند در یک کنسرت موسیقی لری شرکت کنند.
موسیقی یکی از پررنگترین مولفههای فرهنگ لری است که آنگونه که باید هنوز معرفی نشده است. برخلاف این تصور که اکثر مردم موسیقی لری را بیشتر با موسیقی سوگ و رزم میشناسند، موسیقی لرستان به گفته بسیاری از کارشناسان بهویژه استاد داریوش پیرنیاکان، یکی از شادترین موسیقیهای مقامی و محلی کشور ایران است. یعنی موسیقی لری علاوه بر سوگ، رزم و حماسه، موسیقی بزم نیز هست. این موسیقی آنقدر برای تهرانیها و تهراننشینها از اقوام دیگر جذاب بود که از ساعت ۹ شب تا پاسی از شب به تماشای موسیقی لری مینشستند و در شادی لرها شریک میشدند. به جرات میتوان گفت اگر کنسرتهای لری در بوستان گفتوگو ۱۰ شب دیگر هم ادامه پیدا میکرد، هر ۱۰ شب مشتری خاص خودش را داشت. بسیاری از افراد غیر لر که در این کنسرتهای موسیقی شرکت کرده بودند، در گفتوگو با خبرنگار گلونی از شادی و شوری که در موسیقی لری بود، ابراز خشنودی میکردند. همین کنسرتها باعث شد که بسیاری از غیر لرها با حضور در هفته فرهنگی لرستان، سیدیهای لری بهویژه آلبومهای استاد فرج علیپور و ایرج رحمانپور را خریداری کنند.
تجربههای بوستان گفتوگو ثابت میکند که گروههای موسیقی لری بهراحتی میتواند فضای سرباز برج میلاد و بزرگترین سالنهای پایتخت تهران را پر کنند و نه فقط لرها، که غیرلرها را به سالنهای موسیقی بکشاند.
موسیقی لری و و تمپوی تند و شاد کمانچه، تنبک، دهل و سرنا میتواند باعث وحدت اقوام و شادی در میان خانوادههای تهرانی باشد. بسیار بودند کسانی که با اهل خانواده در این کنسرتها شرکت کردند و از شادی آن لذت بردند.
نکته مهم در موسیقی لری، همخوانی شرکتکنندگان بهویژه با استاد فرج علیپور و ایرج رحمانپور بود که لحظاتی شاد و بهیادماندنی را در بوستان گفتوگو رقم زد و بسیاری از غیرلرها از اینکه مردم اینقدر با موسیقی لری عجین هستند و تمام شعرها و ترانهها و تصنیفهای قدیمی و حتی جدید را از بَر دارند و اینقدر خوب با خوانندههای لرزبان همراهی میکنند، ابراز شگفتی میکردند و البته آنها را تحسین میکردند.
امیدواریم که خارج از هفته فرهنگی و اقتصادی لرستان، شاهد شبهای موسیقی لری در تهران و دیگر شهرهای بزرگ کشور باشیم تا به وسیله کنسرت، لباس، فرهنگ، شعر و زبان لری، به دیگر اقوام و ایرانیان نیز معرفی بشود.
پایان پیام