اسماعیل امینی گفت: طنزپرداز بیان هنری دارد و بیان هنری در طنز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ بنابراین اگر طنز فرم و بیان هنری نداشته باشد تنها متنی است که تفننی نوشته شده است.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، کارگاه طنزپردازی با هدف رشد و پیشرفت طنزپردازان جوان و ارتقای توان فعالان این عرصه با حضور اسماعیل امینی، مدرس دانشگاه، منتقد و طنزپرداز در حوزه هنری یزد برگزار شد.
امینی معیارهای ارزیابی طنز از نظر مخاطبان عام، طنزپرداز و منتقد ادبی را متفاوت دانست و اظهار کرد: معیار مخاطب عام عواملی مانند بانمک بودن، خنده‌دار بودن و بیان مسائل مورد علاقه اوست؛ اما از منظر کسی که طنزپرداز یا منتقد ادبی است این معیارها، معیارهای دقیقی نیست. یک طنزپرداز باید بتواند طنز خوب را از طنز معمولی، متوسط یا ضعیف تشخیص دهد.
این مدرس دانشگاه در ادامه به ویژگی‌های پدیدآورنده متن طنز اشاره کرد و تفاوت‌های میان طنز به عنوان یک اثر هنری یا اثر ادبی جدی با یک متن تفننی که برای خنده نوشته شده را بیان کرد.
وی با بیان اینکه طنزپرداز یک انسان متفکر و اندیشمند است، عنوان کرد: به همین دلیل طنزپرداز انتقاد می‌کند، متنی که در آن انتقاد نباشد متن طنز حساب نمی‌شود.
این طنزپرداز در تشریح دومین مشخصه و تفاوت میان طنز جدی و متن تفننی خنده‌دار اظهار داشت: طنزپرداز بیان هنری دارد و بیان هنری در طنز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، بنابراین اگر طنز فرم و بیان هنری نداشته باشد تنها متنی است که تفننی نوشته شده و یکی از معیارهای اصلی ارزیابی همین است.
امینی همچنین گفت: بر خلاف تصور رایج که اصل ارزش طنز به نوع شوخی یا حرفی است که بیان می‌شود، این عوامل به لحاظ اهمیت در درجه بعدی قرار دارد.
خالق مجموعه شعر طنز «دکتر بازی»، برگزاری این گونه کارگاه‌ها را در روند رشد و پیشرفت فعالان طنز استان‌ها مؤثر دانست و گفت: کسانی که در زمینه شعر، نثر و داستان طنز در شهرستان‌ها فعالیت می‌کنند به صورت آزمون و خطا کار می‌کنند. آن ها به دو چیز نیاز دارند. یکی اینکه بتوانند آثار خود را در محافل و جلسات بزرگ‌تر با مخاطبان گسترده‌تری عرضه کنند یعنی با معیار سطح عمومی طنز کشور سنجیده شود و دیگری اینکه حتما نیازمند این هستند که دور هم جمع شوند و از تجربه‌های همدیگر استفاده کنند.
این شاعر با بیان اینکه ارتباط، تعامل، دیدار طنزپردازان و بهره‌گیری از تجارب و دانش، با تجربه‌های این رشته کمک می‌کند که مراحل آزمون و خطا زودتر طی شود، افزود: این عوامل باعث می‌شود طنزپردازان زودتر راه‌های رسیدن به طنز حرفه‌ای و قابل عرضه در محافل کشوری را پیدا می‌کنند.
این طنزپرداز به حرکتی که ۲۰ سال پیش به همت ابوالفضل زرویی نصرآباد به عنوان محفل طنز «در حلقه رندان» در حوزه هنری تهران آغاز شد اشاره کرد و افزود: این محفل امروز آنقدر گسترش پیدا کرده که تقریبا در همه شهرهای بزرگ کشور جلسات مستمر طنز و حلقه‌های طنزنویسی در حال برگزاری است و این خدمتی است که به فرهنگ و هنر کشور شده است.
