رونالدو در مترو تهران
پایگاه خبری گلونی، محمد ساکی: وقتی گزارش‌گرهای ورزشی، ورزش‌هایی مثل کشتی و یا فوتبال را گزارش می‌کنند، اصطلاحاتی به کار می‌برند که ما فکر می‌کنیم مختص همان رشته ورزشی است، ولی اینطور نیست!
در واقع ما در زندگی روزمره خود بسیاری از این حرکات را می‌بینیم. به‌طور مثال این حرکات برای کسانی که از مترو و بیآرتی استفاده می‌کنند کاملا آشناست. وقتی در شلوغی مترو که نه جایی برای نشستن هست و نه اینکه به‌راحتی می‌توانیم سر پا بایستیم، در مترو در یک ایستگاه شلوغ باز می‌شود و با نگاه اول فضای داخل واگن کاملا گویاست که اصلا جایی برای ورود مسافر جدید نیست. ولی این پایان قصه نیست و مسافر محترم تا لحظه بسته شدن در صبر می‌کند.
رونالدو در مترو تهران
از اینجا به بعد وارد مبحث جدید می‌شویم که «چگونه در مواقع اضطراری مترو سوار شویم» نام دارد. مبحثی سرشار از تکنیک و تاکتیک! بوق بسته‌شدن در که به صدا در می‌آید مسافر محترم با یک حرکت بدن مثل رونالدو، چنان خودش را در دل جمعیت جا می‌کند که مطابق با هیچ متن منطقی، مهندسی، فیزیکی و حتی مبحث تناسب که اصول ابتدایی آن در کتاب اصول اقلیدوس مطرح شد، نیست. اصلا تن نویسنده از دنیا رفته در قبر می‌لرزد! و یا صف اتوبوس بیآرتی دقیقا وقتی در در حال بسته‌شدن است، چنان با ۷۰ سال سن از روی سکو می‌پرد که انگار آخرین وسیله نقلیه‌ای که می‌تواند او را به مقصد برساند.
باور کنید اگر این همه استعداد، این همه هوش این همه عجله در چرخ صنعت این مملکت خرج می‌شد، قطعا الان چین مستعمره ما بود. بیاییم بیشتر مراعات حال هم را بکنیم. بیاییم قبول کنیم اگر ۵ دقیقه صبر کنیم و با قطار یا اتوبوس بعدی به مقصد مورد نظر برسیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد و ما آدم بی‌دست‌وپایی نیستیم.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام
