مدیران تقلبی و نخبه‌های معمولی
به گزارش پایگاه خبری گلونی، «پول بدهید، تقدیر شوید.» این جمله خلاصه کار برخی مؤسسات است که در ازای گرفتن پول از شما حاضرند همایش برگزار کنند و به عنوان مدیر نمونه به شما مدال بدهند.
اصلاً آدم بعد از خوندن این جملات حس می‌کنه که همه مدیران قبل از اون سوءتفاهم بودن. یاد روزهای مدرسه می افتم وقتی که شاگرد اول می‌شدم، مدیرمون سر صف ازمون تقدیر می‌کرد البته با کادویی که خانواده می‌خریدن و به اسم مدرسه تموم می‌شد. ۲۰ سال پشت سر هم به اون روزها افتخار می‌کردم. مامانم هم مثل یه راز بزرگ این راز رو حفظ کرده‌بود. تا اینکه یه روز تو دانشگاه تصمیم گرفتم رشته‌ام رو عوض کنم گفتم من مال این رشته نیستم، دارم در جا می‌زنم. به مامانم گفتم یادته شاگرد اول می‌شدم چه‌جوری ازم تقدیر می‌کردن حالا باید برم قاطی همه اون بیکارها. می‌خوام تو رشته‌ای درس بخونم که همونجوری قدرم رو بدونن. اونجا بود که مامان از اون تراژدی بزرگ پرده برداشت. فهمیدم حتی اون آتاری که سر صف بهم کادو دادن رو خودش برام خریده بود و من همه این سال‌ها سرزنشش می‌کردم که کاری که شما برام نکردین رو مدیرمون انجام داد. طفلکی وسعش همونقدر بود، ژنش اصیل و خوب بود ولی انگار نمی‌تونستم با اون ژن از یه حدی بیشتر پیشرفت کنم.
مدیران تقلبی و نخبه‌های معمولی
از حرف‌های مامانم شوکه شده‌بودم. باورم نمی‌شد که همه این سال‌ها یه آدم معمولی بود نه یه دانش‌آموز که فکر می‌کرد واقعاً نخبه است. توقعم از خودم حسابی بالا رفته بود. هنوزم نمی‌دونم اون اعتماد به‌نفس واقعی بود یا کاذب. واسه همین برگشتم به کلاس‌های دانشگاه، عین بقیه درسم رو ادامه دادم، عین بقیه منتظر شدم تا درسم تموم بشه، عین بقیه خوردم به سونامی بیکاری، عین بقیه یه ازدواج معمولی داشتم، عین بقیه تعدیل شدم، عین بقیه سعی کردم معمولی باشم نه بیشتر. کاش اون سال‌ها هیچ‌وقت مدیرمون اون خیانت رو به ما نمی‌کرد و وانمود نمی‌کرد حواسش به ما واستعدادهامون هست.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام
