کیهان ورزشی که در آن روزها تنها نشریه ورزشی ایران بود، در واکنش به مرگ تختی تیتر زد: «دلِ شیر، خون شده بود».
پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: لطف‌الله میثمی می‌گوید: «وقتی تختی کشکول را می‌چرخاند، جمعیتی عظیم حول او می‌آمدند تا در کمک‌رسانی به حادثه‌دیدگان زلزله سهیم باشند. یک بار خانمی که خود به لحاظ مالی، استطاعتی نداشت، چادر خود را تقدیم کرد که این صحنه همه را منقلب کرد.» تختی همان روز که از چهارراه پهلوی (ولیعصر) به راه افتاد و برای مردم زلزله‌زده بوئین‌زهرا پول جمع کرد، مُرد.
هنوز هستند کسانی که به یاد دارند وقتی تختی صندوق به گردن و بلندگو به دست در خیابان می‌رفت، زنان گوشواره از گوش می‌کندند و به صندوق تختی می‌ریختند. وقتی روزنامه کیهان خبر گلریزان بزرگ تختی و حماسه خیابان شاهپور را منتشر کرد و به مردم ایران نشان داد تختی مُرد تا برای ابد برای مردمش زنده باشد.
میثمی می‌گوید: «در آن زمان با وجود اعلان سازمان شیر و خورشید مردم ترجیح می‌دادند که کمک‌هایشان را به یک پهلوان «مصدقی» بسپارند. حتی پس از آن که اعانه‌ها و وجوه جمع‌آوری شده به همت تختی به عدد قابل توجهی رسید، مسئولان این سازمان از تختی خواستند که این وجه را در اختیار آنها قرار دهد اما او حاضر به این کار نشد و تصمیم گرفت وجوه و کمک‌های مردم را خود شخصاً به مناطق حادثه دیده ببرد. تختی هیچگاه نتوانست ناظر منفعل رویدادها باشد. او هر جا که کاری از دستش برمی‌آمد، بی‌اذن و اجازه و حاشیه در میدان حاضر می‌شد.»
پهلوی‌ها در سال‌های متمادی چنان با تختی کردند که افسرده شد اما هر بار که با بدنی ناآماده او را به روی تشک فرستادند تا ببازد، برای مردمش عزیزتر شد.
کیهان ورزشی که در آن روزها تنها نشریه ورزشی ایران بود، در واکنش به مرگ تختی تیتر زد: «دلِ شیر، خون شده بود».
پایان پیام
