پایگاه خبری گلونی، سمیه باقری حسن‌کیاده: اگر عشق بسکتبال باشید و از دیدن اسلم‌دانک‌های عالی سه امتیازی و پرتاب‌های فوق‌العاده لذت می‌برید، محال است که تیم لس‌آنجلس‌لیکرز و ستاره فراموش نشدنی‌اش، 《کوبی برایانت》 را نشناسید. ورزشکاری سیاه‌پوست و بلند قامت با ۲۰ سال سابقه بازی مداوم در لیگ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا، پنج بار قهرمانی در همان لیگ، اولین گارد تاریخ NBA که حداقل ۲۰ فصل بازی کرده است، دارنده دو مدال طلای المپیک تابستانی در قالب تیم ملی آمریکا و رکورد‌دار ۸۱ امتیاز در یک بازی را مگر می‌شود به همین سادگی‌ها از یاد برد!
مردی با این همه ستاره در آسمان حرفه‌ای زندگی‌اش که تقریبا دو سالی می‌شود که چهار گوشه زمین ورزش قهرمانی را بوسیده است، این‌بار با انیمیشن کوتاه بسکتبال عزیز، به میدان مسابقات اسکار آمده است.
بسکتبال عزیز، بر اساس نامه‌ای از کوبی برایانت که برای یکی از رسانه‌های فعال در حوزه ورزش فرستاده بود تا در آن از بازنشستگی‌اش خبر دهد، ساخته شده است. این نامه در واقع شعری است از برایانت که به شرح دوران کودکی و چگونگی شکل‌گیری عشق بسکتبال در او پرداخته است.
بسکتبال عزیز با نمایی از آخرین بازی کوبی برایانت آغاز می‌شود و بعد با ریتمی زیبا به کودکی او پیوند می‌خورد؛ به آنجا که جوراب‌های ورزشی‌اش را به شکل توپ در‌آورده است و آن را به سمت سبد خیالی آرزوهایش پرتاب می‌کند.
گلن کین به عنوان کارگردان، در بسکتبال عزیز، به جای استفاده از طراحی‌های دیجیتالی و گرافیک سه بعدی، به سبک طراحی ساده و نقاشی‌های کشیده شده با دست روی آورده است که هم پر از خلاقیت و نوآوری است و هم لذت‌بخش برای بیننده. او از همه تجربه‌اش که به واسطه سال‌ها فعالیت در کمپانی دیزنی به دست آورده است، استفاده کرده تا اثری قوی از لحاظ بصری بسازد و توانایی‌هایش در زمینه کارگردانی را به رُخ بکشد.
اتفاق خوب بسکتبال عزیز، کوبی برایانت است که خود راوی داستان عشقش به بسکتبال می‌شود. حس زیبایی که از شنیدن صدای برایانت به بیننده منتقل می‌شود وقتی کامل‌تر می‌شود که موسیقی ارکسترال و حماسی جان ویلیامز را از ابتدا تا انتهای انیمیشن زیر صدای او می‌شنوید؛ موسیقی‌ای که تاثیر بسزایی در نمایش اسطوره‌گونه برایانت داشته است.
بسکتبال عزیز هم خداحافظی زیبا و شایسته‌ای ای است با دوران ورزشی کوبی برایانت و هم به واسطه جلوه‌های بصری منحصر به فردش، رقیبی است جدی برای سایر انیمیشن‌های کوتاهِ نامزدِ جوایز اسکار ۲۰۱۸.
پایان پیام
