معاون عمرانی شهردار تهران گفت: باید تصمیمگیریهای شهری به گونهای باشد که حافظه تاریخی فرمت شده تهران را احیا کنیم.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، پیروز حناچی در همایش «ساماندهی رودخانههای شهری» که در باغ موزه نگارستان برگزار شد، با بیان اینکه قرار بود در دهه ۷۰ به جای باغ موزه نگارستان، چند برج ساخته شود، اظهار کرد: وقتی موضوع در دولت مطرح شد و مرحوم حبیبی معاون اول رئیسجمهور که فارغالتحصیل همین مکان بود، از موضوع مطلع شد، با آن مخالفت کرد و موضوع مرمت این ساختمان مطرح شد.
وی ادامه داد: مرحوم حبیبی تا روزهای آخر و تا زمان به نتیجه رسیدن مرمت، موضوع را پیگیری کرد.
حناچی در ادامه با بیان اینکه مدیران شهری همواره در برابر تصمیم خوب و بد قرار دارند، گفت: باید همواره برای بهتر شدن حال کشورمان، تصمیم خوب بگیریم؛ این فضا، بخشی از تاریخ معاصر آموزش عالی ما است.
معاون عمرانی شهردار تهران با اشاره به نقش رودخانهها در شکلگیری تهران افزود: ری و تهران در پای البرز و روددرههای آن شکل گرفت و محله قدیمی عودلاجان که از قدیمیترین محلات تهران است، نامش را از آب گرفته است؛ امیدوارم در این حوزه تصمیمات درستی بگیریم که شهر به پیشینه تاریخی خود نزدیک شود.
وی با بیان اینکه در تهران ۸ روددره داریم، گفت: ساماندهی این ۸ روددره در طرحهای موضوعی و موضعی پیشبینی شده و باید در این ساماندهی در کنار توجه به ایمنی، نگاهی فرهنگی و گردشگری نیز به این مسیرها داشته باشیم.
معاون عمرانی شهردار تهران با بیان اینکه در گذشته ایمنی در باکسی بِتُنی محصور شده بود، تصریح کرد: به خاطر نگاه تک بُعدی گذشته، تنها به یکی از ابعاد این مسیرها توجه میشد.
وی در ادامه با بیان اینکه آبهای این رودخانهها در بالادست شهر دیده میشد، اما در مسیرهای پایین، دیگر اثری از این آبها نبود، گفت: به طور مثال رودخانه حبیبالله در حال حاضر هیچ اثری از آن باقی نمانده است و تنها بوی فاضلاب آن در پاییندست به مشام میرسد؛ در حالی که میتوان این مسیر را احیا کرد، در صورتی که در هر ثانیه ۱۷۰ لیتر بتوان برای آن آب تأمین کرد که این موضوع فعلاً در حد یک ایده است.
حناچی همچنین با اشاره به هدایت کردن آبهای این مسیرها به رودخانه کن گفت: میبینیم با وجود آنکه امسال کمآبی داریم، در رودخانه کن دو دِبی آب وجود دارد.
معاون عمرانی شهردار تهران با تأکید بر اینکه باید تلاش کنیم به گونهای دیگر به مسائل شهری نگاه کنیم، اظهار کرد: باید حافظه فرمت شده تهران را با تصمیماتی که میگیریم، احیا کنیم.
وی با بیان اینکه بسیاری از این مسیرها در صورت احیا، فراموش شدهاند، گفت: زمانی که بر روی احیای طرح لالهزار کار میکردیم و نقشههای یکصد و پنجاهم آن را تهیه کرده بودیم، مغازهداران لالهزار میگفتند این خیابان لالهزار نیست، در حالی که ما تنها پردههایی که در این جدارهها اضافه شده بود را کنار زده بودیم.
پایان پیام