تهیه‌کننده و کارگردان مستند «زنانی با گوشواره‌های باورتی» گفت: «آیا سینمای مستند این کشور آن‌قدر یتیم گردیده که حتی هیات‌داوران، ورود به داوری آن نداشته و تأسف آورتر آن‌که در همان برنامه پیشنهاد می‌شود که از دو فیلم مستند حاضر در جشنواره تقدیر به عمل آید!!»
به گزارش پایگاه خبری گلونی، مرتضی شعبانی تهیه‌کننده و رضا فرهمند کارگردان مستند «زنانی با گوشواره‌های باروتی» در نامه‌ای خطاب به دبیر جشنواره‌ی فیلم فجر نوشتند:
«با سلام
نگارش این نامه اعتراضیه‌ای است بر آنچه در این چند روز «جشنواره‌ی فیلم فجر» بر سر سینمای مستند کشور آمده است و این حقیر به عنوان بخش کوچکی از این بدنه ، مصمم به طرح این اعتراض جهت احقاق حق سینمای مستند شدم.
جناب آقای داروغه‌زاده، شاید به باور بسیاری، سخت‌ترین لحظه برای یک کارگردان حاضر در جشنواره، زمان اعلام نامزدها باشد و چه تلخ است آن‌گاه که فیلم در هیچ بخش کاندید نگردد ، اما در برنامه‌ی «هفت» اتفاقی رقم خورد که شاید تلخ‌ترین لحظه را برای سینمای مستند ایران رقم زد، آنجا که هیات داوران بر خلاف عرف و روال جشنواره اعلام می‌دارد که فیلم‌های مستند اصلا داوری نشده‌اند!!
جناب دبیر، آیا سینمای مستند این کشور آن‌قدر یتیم گردیده که حتی هیات‌داوران، ورود به داوری آن نداشته و تأسف آورتر آن‌که در همان برنامه پیشنهاد می‌شود که از دو فیلم مستند حاضر در جشنواره تقدیر به عمل آید!!
بیان این واژگان نشان از آن دارد که نمایش این دو اثر مستند ،تنها یک کمدی در جشنواره‌ی فیلم فجر بوده است و نه بیشتر!
آیا بیان مسائل غیر واقع و غیر حرفه‌ای در دفاع هیات داوران از عدم بررسی فیلم‌های مستند از سیاست‌های جشنواره بوده است؟
آیا این رسم در جشنواره‌های دیگر مصداق دارد؟
اگر هیئت داوران به صلاح‌دید خود و بدون در نظر گرفتن آئین‌نامه جشنواره اقدام به این عمل نموده، از شما به عنوان دبیر جشنواره خواهان بیان شفاف دلیل این موضوع هستم که این خود برگ نقضی است از آراء جشنواره!
آقای دبیر..سینمای مستند این سرزمین اعتراض دارد و فیلم‌سازان مستند، نگاه هیئت داوران به نمایندگان این سینما را توهین‌آمیز می‌دانند که چگونه آثارسینمای مستند را لایق بررسی هم‌زمان با آثار داستانی نمی‌دانند، درست برخلاف آنچه که در جشنواره‌های بزرگ می‌بینیم.
نظر به آنچه بیان شد، تکرار می‌کنم جهت احترام به اهالی سینمای مستند ایران زمین، جنابعالی با شفافیت و صراحت این موضوع را بررسی و اعلام فرمایید تا زین پس خیل عظیم مستندسازان هر ساله به این امید بیهوده وارد کارزار نگردند و شاهد بی‌اعتباری این جشنواره در سطوح بین‌الملل نباشیم.
در پایان، اینجانب خواهان بررسی این آثار و اعلام نظر هیات داوران جشنواره می‌باشم.
با آرزوی بهبودی حال سینمای کشور.»
پایان پیام
