پایگاه خبری گلونی، امید احقاقی: این، وضعیت تأسف‌برانگیز مسیر منتهی به ورودی یکی از یازده قنات یونسکویی ایران است.
قناتی با نخستین سد زیرزمینی ساخته‌شده در تاریخ، سیستم ذخیره‌ی آب حیرت‌انگیز و بیش از ۴۰ کیلومتر طول، که سال‌هاست پایمال زیاده‌خواهی‌های عده‌ای از مسئولان شهر میمه مانده است.
کاریز تاریخی وزوان سال گذشته، به‌عنوان یکی از میراث منحصربه‌فرد ملی این سرزمین، در یونسکو به ثبت رسید ولی مسئولانی که سال‌هاست در مقابل تجاوزات گسترده به حریم این اثر جهانی سکوت کرده‌اند، در بازگشایی این قنات به روی بازدیدکنندگان کوتاهی می‌کنند.
اگرچه مسدود کردن مسیر قنات بزرگ وزوان در قسمت‌های داخلی شهر شمالی در سال‌های گذشته، پر شدن چاه‌های آن توسط ساکنین حریم این اثر تاریخی و حفر بی‌رویه‌ی چاه‌هایی که به میزان آبدهی این قنات ضربات جبران‌ناپذیری را وارد آورده، نتوانسته است این میراث ارزشمند تاریخی را آن‌گونه که مسئولان شهر مجاور به دنبال آن هستند به نابودی بکشاند، اما مشکلات فراوانی را برای مالکین آن به دنبال داشته است.
سیاست یک بام و دو هوای مسئولان میراث فرهنگی در مقابل آثار تاریخی منطقه، توجه ویژه به آثار تاریخی مرکز بخش و سکوت در مقابل تجاوز و تخریب کاریز باستانی وزوان را با هیچ منطقی نمی‌توان توجیه کرد.
تجاوزاتی که سال گذشته، با احداث جاده‌ی کمربندی بر روی بام این قنات تاریخی، رنگ و بوی تازه‌ای به خود گرفت.
سکوت در برابر عده‌ای که برای مسکوت گذاشتن این شاهکار بی‌نظیر، حتی زباله‌های شهری و نخاله‌های ساختمانی‌شان را هم بر روی بام این قنات و در کنار حلقه چاه‌های آن تخلیه می‌کنند و هرازگاهی با آتش زدن درب ورودی این قنات و به میان کشیدن پای نیروهای امنیتی منطقه، برای بحرانی‌تر کردن وضعیت آن از هیچ کوششی دریغ نمی‌کنند.
گویا با نزدیک شدن به سال جدید و تلاش شورای اسلامی شهر برای بازگشایی این اثر تاریخی به روی بازدیدکنندگان داخلی و خارجی، مسئولان شهر مجاور، قول داده بودند که روز یکشنبه ۲۰ اسفند، تنها مسیر منتهی به قنات بزرگ وزوان را از ضایعات ساختمانی پاک‌سازی کنند، اما هنوز این اقدام صورت نپذیرفته است.
مسئولان میراث فرهنگی کشور و مسئولان شهر وزوان به‌عنوان متولیان حفظ این شاهکار ملّی وظیفه دارند از آن محافظت کنند و برای بازگشایی آن چاره‌ای بیندیشند.
پایان پیام
دوست گرامی جناب آقای احقاقی
۱ -طول قنات بزرگ وزوان بنابر ادعای تمام منابع ۱۸۰۰متر است و شما با جعل طول چهل کیلومتری آن نه تنها به بقای یکی از منحصر به فرد ترین قنات های جهان کمک نمیکنید بلکه با آتش افروزی در ورودی قنات, احداث جاده در زمین هایی که متعلق به کشاورزان میمه ای است و سنگ اندازی در جلوی طرح های عمرانی در میمه زمینه نابودی این میراث کهن,را فراهم میکنید.
۲-بنابر قانون و با توجه به وجود جاده دسترسی ووجود ورودی قنات درحریم شهر میمه ورود کردشگر فقط از مسیر کوچه سعادت میسر است که طبیعی است شهروندان میمه ای در جلوی گام های این عزیزان فرش قرمز نیز پهن خواهند کرد.
با تقدیم احترام
محمد سمائی