پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: ای کاش می‌شد میزان دلسوزی آدم‌ها و مسئولان را تعیین کرد. یعنی مثلا با یک آزمایش خون فهمید دل آدم چه قدر می‌سوزد. اگر این طوری بود دیگر کسی نمی‌توانست بگوید من دلسوزم. اصلا می‌شد قانونی تعیین کرد که هر کس به مقداری که آزمایش خونش نشان می‌دهد بتواند روی دلسوزی‌اش تاکید و تبلیغ کند. حتی می‌شد به آنها که اصلا دلسوزی ندارند اجازه نداد که حرفی از دلسوزی بزنند.
این روزها که اقتصاد کشور درحباب است و حباب در تلاطم است و تورم در تبلور است بیش از همیشه به این فکر می‌کنم که دل مسئولان چه قدر برای مردم می‌سوزد. اصلا دلسوزی دارند؟ اگر دارند چه قدر است؟ یعنی چه قدر دل‌شان برای مردم و کشور می‌سوزد.
میزان سوز دل آدم‌ها قطعا با هم فرق دارد. اما نکته اینجاست که گاهی کسی که کمتر دلش می‌سوزد خود را دلسوز نشان می‌دهد و با همین دلسوزی الکی مانند دوستی خاله خرسه، کله ما را با سنگ بزرگ له می‌کند.
البته می‌دانید که فعلا علم نمی‌تواند میزان دلسوزی را تعیین کند اما در سال‌های آینده حتما اپلیکیشنی درست می‌شود که میزان روزانه سوز دل را مشخص می‌کند. آن وقت است که مثلا در وزارت کشور یک سایتی هست که سوز دل مسئولان را ثبت می‌کند و میانگین آن را منتشر می‌کند و دقیقا مشخص می‌کند که هر مسئول در روز کاری چه قدر برای خودش، چه قدر برای مردمش و چه قدر برای کشورش سوز دل تولید کرده است.
بدیهی است این سوز دل باید واقعی باشد و آن اپلیکیشن حتما می‌تواند سوز دل واقعی را از تقلبی تشخیص بدهد و آنها را که سوز دل الکی تولید کرده‌اند در ردیف ناقلاهای روز بنویسد.
فکرش را بکنید واقعا بشود چنین کاری کرد. این طوری دیگر کسی نگران اختلاس نیست چون اگر سوز دل شخصی از مقدار مشخصی بالاتر برود پلیس سریع خودش را به او می‌رساند تا سوز دل شخصی کار دست مسئول ندهد.
باقی بقای‌تان
پایان پیام
