پایگاه خبری گلونی، راضیه حسینی: از میان کلی بیلبورد و پیام و فیلم که برای جمع کردن حواس مردم به بحران آب و جدی بودن بی آبی، در شهر و تلویزیون دیده‌ام فقط یکی بود که حسابی توجه‌ام را جلب کرد. عکسی در اینستاگرام، دیواری را نشان می‌داد که با خطی زیبا رویش نوشته بودند «آب مایه‌ی حیات است، در مصرف آن کوشا باشیم»!
به نظرم بعضی از ما فقط به همین پیام عمل می‌کنیم و حسابی در مصرف آب کوشا هستیم. یعنی هر چقدر وضعیت آب خراب‌تر، ما در مصرفش کوشاتر.
البته تقصیر هم نداریم، اینطوری بار آمده‌ایم. نه‌که همیشه در مملکتمان یک‌چیزی قرار است قحط بشود، یا گران، و ما باید هی از آن یک‌چیز بخریم تا کم نیاوریم و به گرانی‌اش نخوریم، سیستم مغزی‌مان روی قضیه‌ی آب هم همین برنامه را پیاده کرده. به ما گفته وقتی آب کم است و دارد تمام می‌شود،
یعنی تا می‌توانید ازش استفاده کنید که فردا پس‌فردا حسرت به دل نمانید.
دیگه گیرت نمیادا
اگر همینطور پیش برویم و اوضاع کمبود آب بیشتر شود و به قحطی نزدیک‌تر شویم، پسر وقتی از حمام بیرون می‌آید یک تو سری از پدرش می‌خورد بابت اینکه چرا اینقدر زود حمامش تمام شده و دوش آب را چرا هی می‌بسته. آخرش هم پدر متذکر می‌شود که: پسر جان فردا پس فردا آب تموم می‌شه دیگه گیرت نمیادا.
مادر خانه هم شیر آب آشپزخانه را تا آخر باز کرده و مشغول ظرف شستن است و از آشپزخانه داد می‌زند: مادر برو یه دور دیگه دوش بگیر، آب قحط شه دیگه نداریما.
خلاصه فعلا که داریم تمام تلاشمان را در مصرف هر چه بیشتر آب انجام می‌دهیم و الحمدا… در مصرف این یکی هم در جهان حرف اول را نزنیم ، دوم را حتما می‌زنیم .
آخرش هم یک روز آب تمام می‌شود ، نمی دانم قیافه‌ی زندگی‌مان چه شکلی می‌شود ولی می‌دانم جور خوبی از آب در نمی‌آید.
هوای آب بیچاره را داشته باشیم جدی جدی کم است.
پایان پیام
