۷۹ سال پیش طبیعت خرم آباد چگونه بود
خواندن این خاطرات نیاز است تا بدانیم در کمتر از گذشت صد سال این همه تغییر کرده‌ایم و بخش زیادی از طبیعت و فرهنگ‌مان را لای پله‌های نردبان مدرنیته به جا گذاشته‌ایم.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، اگر همین حالا از من و شما بپرسند آخرین بار کی بود که پای تعریف و خاطرات بزرگان‌مان نشسته‌ایم احتمالا بعد از گذشت چند دقیقه هم به نتیجه‌ای نخواهیم رسید.
۷۹ سال پیش طبیعت خرم آباد چگونه بود
یکی از این بزرگان زنده یاد محمدحسین والی‌زاده معجزی است که خواندن خاطراتش از لرستان نهیبی است به جان ما به خواب رفتگانی که از پیشینه خودمان هم بی‌خبریم.
خواندن این خاطرات نیاز است تا بدانیم در کمتر از گذشت صد سال این همه تغییر کرده‌ایم و بخش زیادی از تاریخ و فرهنگ‌مان را لای پله‌های نردبان مدرنیته به جا گذاشته‌ایم.
خدا می‌داند آخرین قوچ اِسبی‌کوه شکار فاتحانه کدام شکارچی بوده که حالا تنها توصیفی از آن برای ما مانده است.
نمی‌دانم آن وقت‌ها هم شکار جریمه داشته یا نه ولی حداقل انتظار می‌رود از دست دادن‌های این چنینی زنگ خطری باشد برای حفاظت از جانوران.
گونه‌های جانوری دیگری در اثر همین شکارهای بی‌رویه نسل‌شان منقرض شد.
لرستان گونه‌های جانوری اندمیک دارد. نمونه‌اش سمندر لرستانی که این روزها قاچاقی خرید و فروش می‌شود.
اگر حواس‌مان به شکارهای غیر مجاز نباشد به زودی کوه‌های لرستان خالی از هرگونه جانور بومی خواهد شد.
محمدحسین والی‌زاده معجزی است در کتاب «خاطرات من از شکار و طبیعت لرستان» (نشر شاپورخواست) نوشته است:
«افسوس که با ورود ساچمه و چهارپاره به لرستان و شکار ناشیانه و بی‌رویه، دیگر اثری آن همه قوچ بزرگ در لرستان نمانده و فقط حسرت آنها بر دل‌ها مانده است.
یادم می‌آید که آخرین قوچ بزرگ را در اوایل انقلاب، در اِسبی‌کوه مشاهده کردیم که قوچ بزرگ و نمونه‌ای بود و با فرار و پرش تماشایی به طرف منطقه پونه در دل جنگل‌های انبوه بادام کوهی برای همیشه تاریخ گم شد و حسرت مشاهده مجدد آنها برای همیشه در دل ما ماند و اسبی کوه دیگر قوچ به خود ندید.»
پایان پیام
عکس خبر از سپهر گودرزی. جنگل‌های سپید دشت، لرستان.
