این خاصیت جام جهانی است که هرچه به آن نزدیکتر میشویم، امیدها و آرزوها برای تیمهای شرکتکننده بلندپروازانهتر میشود.
پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: هواداران فوتبال و رسانهها در ایران هم این روزها بسیار امیدوارتر از زمان قرعهکشی جامجهانی شدهاند.
حتی کسانی که با وحشت از قرعهی ایران، از پرتغال و اسپانیا غولهای شکستناپذیر ساخته بودند، حالا از احتمال صعود حرف میزنند. بسیاری از کارشناسان هنوز مراکش را لقمه سه امتیازی تیم ملی میدانند و چشم به بازی پرتغال دارند که با حداقل امتیاز و یا حتی در شرایط رویایی، برد برابر یاران رونالدو با خیالی آسوده به مرحله بعد صعود کنیم.
فوتبال ورزش غیرقابل پیشبینی نیست
میگویند توپ گرد است و نتایج بازیها از پیش نوشته نشده، ولی اینها نباید باعث شود که ما خیالبافی کنیم.
اتفاقا فوتبال ورزش غیرقابل پیشبینی نیست. واقعیتها در فوتبال بسیار پررنگ است. وقتی حرف از برد آسان برابر مراکش میزنیم باید بدانیم که در مورد چه تیمی حرف میزنیم. تیمی که در ۱۸ بازی گذشته خود باختی نداشته است. ۱۸ بازی که در میان این بازیها برخلاف ایران، تیمهای قدر و صاحبنامی در برابرش ایستادهاند.
این تیم خط دفاعی بسیار قدرتمندی دارد و از هافبکهای پرقدرتی سود میبرد. اگر هواداران این تیم حرف از صعود بزند بیراه نگفته است چون بازیکنان این تیم بارها با بازیکنانی چون رونالدو و اینیستا تنهبهتنه شدهاند. زیر و بم بازی با این بزرگان را میدانند و دلهرهای از این رویایی ندارند.
اما بازیکنان ایران حتی موفق نشدند با تیم درجه سومی مانند یونان بازی کنند و سالهاست با یک حریف حرفهای سرشاخ نشدهاند. در ضمن این وسط تکلیف مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد چه میشود؟ ما برای تدارکات این تیم از حداقلها استفاده کردیم پس باید به اندازه تدارکمان از آنها انتظار داشته باشیم.
خیال بافی نکنیم
در کمال تعجب همه بازیکنان تیم ملی در اردوی پایانی، هنوز غرق در فضای مجازی هستند و همه اخبار ریزودرشت و اظهارنظرها را دنبال میکنند. نباید با انتظارات بیجا باری بر دوششان بگذاریم که توانایی حملش را نداشته باشند.
امید بستن به این تیم بد نیست ولی ایجاد استرس و ترس از باخت برای بازیکنان، از هر حریفی خطرناکتر است. بازیکن باید با روانی آماده پای به زمین بگذارد تا اگر در زمانی از بازی، از حریف عقب افتاد توانایی ذهنی بازگشت به بازی را داشته باشد نه اینکه با خود بلندپروازیهای ما را مرور کند و ترس از برآورده نشدن انتظارات، پایش را سست کند.
تیم ملی ایران را با توجه به واقعیتها آنالیز کنیم و آرزوهای خودمان را به بازیکنان تحمیل نکنیم.
پایان پیام