پنجمین گونه‌ی در حال انقراض: قرض الحسنه دهندگان.
پایگاه خبری گلونی، راضیه حسینی: با اینکه در حال حاضر افراد معروف ازجمله بازیگران و فوتبالیست‌ها و… حسابی برای رفع مشکلات نیازمندان کمک می‌کنند و خدا خیرشان دهد، ولی قبل‌تر‌ها که هنوز فضای مجازی وجود نداشت و کمک کردن‌ها اپلیکیشنی نبود، کمک به نیازمندان را خیرینی بر عهده می‌گرفتند که به صورت قرض‌الحسنه به مردم پول می‌دادند.
این موجودات مهربان و پهلوان‌طور، که ما در فیلم‌ها با عنوان حاجی بازاری زیاد دیدیم‌شان، به شدت رو به انقراضند و جایشان را به موجوداتی داده‌اند که قرض می‌دهند ولی تا جد و آبادت را جلوی چشمت نیاورند ول‌کن نیستند. همان زبانم لال نزول بگیران را عرض می‌کنم.
چرا قرض الحسنه دهندگان منقرض می‌شوند؟
طبق تحقیقاتی که بنده انجام دادم، متوجه شدم ماجرا از زمانی شروع شد که یکی از این حاجی‌ها مجبور شد برای کاری از بانک وام بگیرد.
بنده خدا فکر می‌کرد الان که وارد بانک شود، ده دقیقه‌ای کارش راه می‌افتد و هر چقدر هم بخواهد بهش وام می‌دهند.
ولی در همان پنج دقیقه‌ی اول، به پنجاه جایش چنان فشاری آمد که نگو. هر چه می‌گفت «من سی ساله تو این بازار مغازه دارم. کلی اعتبار دارم. چرا باید دو تا ضامن معتبر بیارم؟». می‌گفتند:«حساب بانکی‌تان اعتبار شماست نه سی سال مغازه داری».
حاجی اولی را راضی شد. رسیدند به محاسبه‌ی وام و نحوه‌ی بازپرداختش. حاجی سکته‌ی اول را جاخالی داد و دومی را ناقص زد.
بیچاره هر چه چرتکه می‌زد جور در نمی‌آمد. پاک قاطی کرده بود. این همه سود، جریمه‌ی دیر کرد، ضامن معتبر…
از آن روز به بعد حاجی‌ها تصمیم گرفتند اعتبارشان را در بانک‌ها زیاد کنند، نه در بازار.
و اینطوری نسل حاجی قرض الحسنه‌ای ها رو به انقراض رفت.
چه باید کرد؟
در این مورد بخصوص پیش هر کس رفتم، در رفت.
فقط یکی گفت «این‌ور معامله راضی، اون‌ور هم راضی اصلا لعنت به هر چی ناراضی!»
این کلمه‌ی «راضی» هم عجب داستانی دارد‌ها. یک‌جا سکوت می‌شود علامتش و جایی دیگر اجبار!
خدا کند هنوز چند تایی ازشان باقی مانده باشد ما که ندیدیم شما اگر دیدی سلام ما را بهشان برسانید.
پایان پیام
