آخر این چه کاری بود کافو جان؟ دستت نشکند الهی.
پایگاه خبری گلونی، مهرداد حسینزاده:
مصر – اروگوئه:
تیم مصر که در نبود محمد صلاح انگار خلع سلاح شده بود (وجدانا استعداد گزارشگری فوتبال را حال کردید؟) در مقابل حریف تا دندان مسلح (با تاکید روی سوارز) حرفی برای گفتن که داشت اما حرفش آنطور زیاد نبود که کاری از پیش ببرد.
البته اروگوئه هم حرفهایی که داشت خیلی مطمئن نبود؛ اما خب توپ گرد است و ممکن است بچرخد توی یک گل و ورق را برگرداند. در کل فوتبال فقط سه امتیاز دارد و همینکه تیمها در این مسابقات حضور دارند خودش کار بزرگی است (به استعداد گزارشگری من ایمان آوردید؟) مصر هم میتواند کاری کند که در بازیهای آینده به مرحله کم شدن چیزی از ارزشهایش نرسد.
ایران – مراکش:
در ده دقیقه اول بازی، مردم ایران دست به دعا برداشتند و از خداوند کمک خواستند.
اما تیم ایران رفته رفته خودش را پیدا کرد و توانست با چند ضدحمله به مراکشیها هشدار دهد که این یوزپلنگ یوزپلنگ گفتنها الکی نیست و ممکن است کار دستشان دهد.
در همان بیست دقیقه پایانی نیمه اول بازی، ایران صاحب یک موقعیت طلایی شد که سردار آزمون آن را هدر داد. او ثابت کرد که گلهایش را جاهای دیگر زده و دیگر اشتیاقی برای زدن گل در زمین فوتبال ندارد.
اما نیمه دوم پایاپای پیش رفت و تقریباً بازی معمولی و حتی گاهی کسل کننده شد.
تا اینکه در دقیقه ۹۵ بازیکن مراکش با یک حرکت دقیق و حساب شده گل زیبایی را برای تیم ایران به ثمر رساند. گلی که خداییاش سخت بود. در حدی که اگر طارمی آن ضربه را میزد، نهایتا تماشاچی ای که پشت دروازه نشسته بود را ضربه مغزی میکرد.
اما همین گل مردم ایران را به خیابانها فرستاد و تا پاسی از شب وادار به انجام حرکات موزون کرد.
پرتغال – اسپانیا:
دو تیمی که ما قرار است در بازیهای آینده با آنها روبرو شویم زیباترین بازی جام تا الان را انجام دادند.
یک بازی با سرعت بالا که در هر نقطه از زمین یک ستارهی معروف وجود داشت.
آنقدر بازیکنان هر دو تیم خوب بودند که به قول حافظ «از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیافزود» و هر کدامشان را میدیدم دعا میکردم انشاالله مصدوم شود. ولی در آخر حساب کردم دیدم اگر دعاهایم بگیرد، باید هر دوتا تیم جمع کنند و بروند به کشور خودشان.
اما جای نگرانی برای آنها وجود ندارد چون آخرین بار که دعایم گرفت کلاس اول بودم. بعد از آن همهی دعاهایم با ناکامی و ارور ۶۹۱ مواجه شدهاند.
خلاصه بازی با نتیجه مساوی سه بر سه تمام شد. رونالدو هر سه گل پرتغال را زد و ما را بیش از پیش به خاطر نداشتن یک حسین کعبی در تیم ناراحت کرد.
در اسپانیا هم دیگو کاستا یک گل و ناچو فرناندز هم یک گل زدند. تا یک بار دیگر بگوییم آخر این چه کاری بود کافو جان؟ دستت نشکند الهی.
پایان پیام.