به گزارش پایگاه خبری گلونی هربار که خبر افشای یک فساد مالی را میشنوم گل از گلم شکفته میشود و هرچه این فساد کلانتر باشد، بیشتر خوشحال میشوم. برخی روزها که چند اختلاس رو میشود روی هوا سیر میکنم. اما خیلیها مثل من فکر نمیکنند.
وضعیت اقتصادی، افشای فسادهای کلان و صدها سوءاستفاده و اختلاس دیگر که در این چند ماهه به وسیله نهادهای امنیتی، قضایی و دولتی افشا شده و یا توسط رسانهها لو رفته است، بیشتر مردم را دچار سرگیجه کرده است. حتما خودتان دچارش هستید و یا کسانی را میشناسید که از شنیدن این خبرها شوکه شدهاند و از این حجم فساد به ستوه آمدهاند و دیگر این رویدادها را دنبال نمیکنند. درصد بالایی از مردم کشور وقتی این مقدار از سوءاستفادههای مالی را میبینند از آینده ناامید میشوند و حتی برخی چاره کار را بیخیالی میدانند و دیگر پیگر این خبرها نمیشوند.
باید به اینها حق داد. کسی که از سحر تا شب برای تامین هزینه یک ماه خود بدون تفریح و پسانداز جان میکَند ولی رقمهای اختلاس چند هزار میلیاردی را میشنود، باید هم ناامید شود و پنبه در گوش خود بگذارد.
روی دیگر سکه
اما این سکه روی دیگری هم دارد. واقعیت ماجرا این است که سوءاستفادهها و دزدیهای از جیب مردم مختص این چند ماه و چند سال نیست و سالهاست که در اقتصاد و سیستم اداری کشور ریشه دارند.
هیچگاه نباید از شنیدن اخبار افشای مفاسد اقتصادی ناامید شد. بالا رفتن حجم این اخبار نشان میدهد که دوران پردهپوشی، زیر سبیلی رد کردن و ماستمالی گذشته است. فضای مجازی مهمترین سد راه مفسدان اقتصادی است. شبکهها گسترده مجازی بیدرنگ اخبار را به سراسر کشور میرسانند و فرصت هرگونه مصلحتاندیشی را گرفتهاند.
این مفاسد سالهاست که بودهاند ولی کسی از آنها خبر نداشته است. فضای شیشهای کنونی موجب میشود ریسک فساد مالی و رانتخواریها بالا برود.
پس بیخیالی و ناامیدی چاره کار نیست. وقتی باید ناامید بود که فضا برای مفسد در هر سطحی آماده باشد که بدون وحشت از دیده شدن، به کار خود ادامه دهد.
وقتی اقتدار و انگیزه کامل و مناسب در دستگاههای مربوط برای مبارزه با این مفسدان اقتصادی وجود داشته باشد و حضور مردم و رسانههای مستقل نیز به آن گره بخورد، میتواند تاثیرات زیادی بر پاکیزه شدن فضای اقتصاد بگذارد.
باید این مثل را دور بیاندازیم که بیخبری بهترین خبر است. اتفاقا باید گوشهایمان را تیز کنیم و هر روز پیگیر اخبار مفاسد باشیم چون شفافیت و آگاهی دادن تنها راه مبارزه با مفاسد اقتصادی است.
پایان پیام