پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: ناصر محبی در خنداننده شو نشان داد تا لهجه شیرین آذری اگر به درستی و نه به عنوان یک ابزار استفاده شود، هم به دل مخاطب مینشیند و هم از سوء برداشت جلوگیری میکند.
استندآپ کمدی ناصر محبی
بداهه خوب
ناصر محبی بداهه میداند. او هم در ابتدا و هم در میانه اجرا با اشاراتی این دانستن خود را منتقل کرد. حتی زمانی که در پایان اجرا، زمان کم آورد و اجرایش بدون پایان بندی به اتمام رسید، با گفتن جمله «اینجا دیگه با بابام کات کردم» تلاش کرد تا اندکی هم شده، سرانجامی برای اجرایش داشته باشد.
نامفهومی در خدمت اجرا
او به طور مکرر با جابجایی واژگان در یک جمله یا تلفظ عمدی اشتباه برخی لغات و عبارات، شخصیت اصلی قصه را به مخاطب نزدیک کرد. در هر مرتبه که او عبارتی عجیب را به زبان میآورد ذهن مخاطب را قلقلک میداد تا به اصل عبارت او بیاندیشد و این خود درگیرکردن مخاطب بود. این جابجاییها و نامفهومی در اکثر موارد به درستی انجام شده بود. البته در دو مورد به درستی جا نیفتاده بود که خوشبختانه، سایهاش سنگینی نکرد.
ردپای فضای مجازی
گمان میکنم ناصر محبی این توانایی را داشت که بدون توجه به لطیفههای فضای مجازی و تکراری، متن خودش را تکمیل کند.
او حتی اولین داستان را به ماجرای کاملا قدیمی «کلاغ و سیگار و تلفن» اختصاص داد که بسیار شنیده شده است. افرادی که استندآپ کمدی اجرا میکنند گاهی اوقات به صورت غیرعمد از اندوخته ذهنی خودشان برای شوخیها بهره میگیرند.
آنها باید در بازنویسی متون خود، به منبع این اندوخته ذهنی توجه کنند و اگر پیش از آن در فضای مجازی منتشر شده است، بدون تأمل حذف کنند. مگر آنکه بتوانند به شیوه درست و با تغییرات کاملا ملموس از آن خود کنند.
ناپیوستگی در عین پیوستگی
روایت ناصر محبی، حول روابط پدر و پسری بود. پدر و پسری که به گفته خودش «جوبشون تو یه آب نمیره». تمام اتفاقات هم دقیقا اختلافات همین دو شخصیت را شرح داد. اما حلقههای واسط، بین این روایات مفقود شده بود.
نبود این حلقه، در مکثهای بین داستانها نمود پیدا میکرد. او میتوانست با استفاده از یک خط کلی، این مهرهها را به یکدیگر متصل کند. خطی که به عنوان مثال در بستر زمان پیوستگی آنها را بیشتر میکرد.
ناصر محبی
ناصر محبی اجرایی قابل قبول داشت. او به اندازه کافی از حرکات استفاده کرد و اگر متنی به قلم خودش با توجه به خصوصیات زبانی و شخصیتی اجرا کند، میتواند بیش از این موفق باشد. به شرط آنکه عنصر زمان را برای پایانی درست فراموش نکند.
پایان پیام