پایگاه خبری گلونی، میثم کریمی: بحران آب فعلی در ایران از تقریبا ده سال پیش شروع شد.
این بخشی از صحبتهای دکتر عیسی کلانتری درباره بحران کمآبی در ایران است:
ایران با بهرهبرداری از ٩٧درصد آبهای سطحی خود عملا تمام رودخانههای خود را خشک کرده است و دیگر آبی در طبیعت باقی نمانده است. سرانه آب تجدیدپذیر کشور به۱۰۰میلیارد مکعب رسیده است.
مدیریت ناصحیح ما موجب خشک شدن تالابها و هدر رفتن آبهای سطحی و زیر سطحی شد. من معتقدم ایران در میانه راه خطر و بحران آب است، حتی اگر الان هم مدیریت صحیحی را اجرا کنیم ما با بحران مواجه نخواهیم شد. واقعیت این است مصرف آب ما بیشتر از توان طبیعت ماست.
بحران آب
به گفته اکثر کارشناسان در کشور آمریکا و در بسیاری از ایالت های آن، مشکلات آب از ایران حادتر است اما با مدیریت درست سعی در به عقب انداختن خشکسالی دارند اما متاسفانه در ایران راهکاری برای این اتفاق اندیشیده نشده است.
راهکارهای زیادی درباره مدیریت صحیح آب درعرصههای مختلف وجود دارد اما شاید اولین مدیر و مسئول صرفه جویی در مصرف آب خود ما هستیم.
این روزها بیشتر مردم میدانند که شستوشوی خودرو، شستن پیادهروی جلوی در خانه، آبپاشی کوچه و خیابان و… با آب آشامیدنی، حقالناس است و حتی خیانت به دیگران محسوب میشود اما گاهی در این میان ممکن است افرادی را در کوچه و خیابان و محله ببینیم که مشغول شستن خودروی شخصی خود با آب آشامیدنی هستند.
شما در چنین موقعیتی چه کار میکنید؟ سری تکان میدهید و رد میشوید؟ به شیوهای به آن فرد و کارش نگاه میکنید که خودش خجالت بکشد؟ و… . ما به شما پیشنهاد میدهیم که در هر مکان و هر زمانی که با چنین صحنهای مواجه شدید بیخیال از کنار آن رد نشوید، حتما با زبان خوش به فرد مذکور تذکر بدهید تا متوجه اشتباه خود بشود.
اثر تذکر دادن در اینگونه موارد را دستکم نگیرید؛ البته تذکری که با رعایت اصول اولیه باشد؛ یعنی به شکلی نباشد که طرف، شما را در مقابل خودش ببیند و بخواهد در برابرتان جبههگیری کند. اینکه احساس کند شما از روی دلسوزی و برای دغدغهای مشترک و برای صلاح همه مردم شهر و کشور با او حرف میزنید و از روی احساس ضرورت چنین حسی دارید، بسیار مهم است.
این اتفاق در کشورهای مختلف جز اصول وقوانین آنهاست .
یعنی آنقدر روی این مسائل حساس هستند که به تذکر دادن و رد شدن اکتفا نمیکنند و منتظر میمانند که اثر تذکرشان را ببینند.
زنگ خطر بیآبی در کشورمان به صدا در آمده و بحران آب یک مسئله جدی برای ما ایرانیان است.
پس با این تذکرات و دلسوزیها و پیگیری از به وجود آمدن فاجعهای بزرگ جلوگیری کنیم هنوز دیر نیست.
پایان پیام