خودرو را در حیاط خانه دفن کنید
به گزارش پایگاه خبری گلونی، در کتاب آینده نما، سفری به ۲۰۵۰ آمده است: از منظر فناوری، خودرو که امروز میرانید با خودروی کوچک و سبکی که شاید ۴۰ یا ۵۰ سال پس از این در اختیار شما باشد، بسیار متفاوت خواهد بود.
شکل و شمایل آن اندکی شباهت دارد، اما مواد سازنده اتومبیل به همان نحو که یک خودروی لکسوس میتوانست برای فردی در دهه ۱۸۸۰ به نظر برسد، به چشم بیشتر مردم غریبه خواهد بود.
خودرو را در حیاط خانه دفن کنید
اول اینکه، اکثر قطعهها و بخش های اتومبیل از پلاستیک زیست تخریبپذیر از جنس نشاسته سیبزمینی و برنج ساخته خواهد شد. (یعنی وقتی استفاده شما تمام شد، میتوانید آن را در حیاط منزل خود دفن کنید تا به کود باغچه تبدیل شود)
قطعهها با استفاده از نانوفناوری ساخته خواهد شد و این بدان معنی است که هر قطعه شکلی که از آن انتظار میرود را به یاد خواهد آورد.
پس، برآمدگیها و فرورفتگیها یا دندانههای قطعهها درون هم جا خواهد گرفت. دیگر رنگ بهطور جداگانه و در فرایندی گروهی و زمانبر روی خودرو اسپری نمیشود، بلکه توسط مالک و بسیار شبیه کارکرد یک آی پد قابل برنامهریزی است.
یعنی خواهید به دست رنگ اتومبیل را هر هفته طبق حال و هوای روز خود تغییر دهید و رنگ قابلیت خودتعمیری خواهد داشت، یعنی اگر بدنه خراش بردارد یا پوسته پوسته شود، رنگ قسمت آسیبدیده به راحتی مثل روز اول ترمیمشدنی است و هر بار که باران میآید و اتومبیل کثیف میشود، خودبهخود شسته و خشک خواهد شد.
وسیله ایمنیای در خودروها پیشبینی خواهد شد که اگر هوا خراب شود یا احتمال تصادفی برود، اتومبیل این را حس خواهد کرد و به صورت خودکار زنگ آن، برای مثال از نقرهای به رنگی با قابلیت رؤیت بیشتر مثل سفید یا زرد، تغییر خواهد کرد. اجزای داخلی اتومبیل هم رنگی خواهد بود.
با توجه به میزان تلاشی که خودروسازان بهطور سنتی برای پیشبینی رنگ خودرو انجام دادهاند، جای تعجب است که به موضوع نور داخل اتاق اتومبیلها و سایر خودروها توجه چندانی نشده است؛ یا شاید اینطور نباشد. اکثر مردم وقت و پول بسیاری صرف رنگآمیزی داخل منازل خود میکنند، اما تقریبا هیچ فکری درباره نورپردازی خانه نمیشود.
در آینده روشنایی داخل اتومبیلها کاملا قابل برنامهریزی و البته بهطور خودکار طبق شرایط داخلی و خارجی تنظیمشدنی خواهد بود.
کتاب آیندهنما یا گزارشی کوتاه از ۵۰ سال آینده را ریچارد واتسون نوشته است. سوره مهر این کتاب را با ترجمه مرجانه سلطانی منتشر کرده است.
پایان پیام