پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه:از وقتی این هشتگ فرزندت کجاست داغ شده استرس‌هام بیشتر شده. تا قبل از غصه بچه شهردار قبلی تهران رو می‌خوردم که یه پاترول ۷۳ زیر پاشه و معلوم نیس چقدر از ژن خوب‌های مقیم مرکز، کنایه شنیده از دیروز تا حالا غصه ده تا دیگه از اونها رو هم می‌خورم.
بابای مسئول کمک کن
طفلکی اون بچه‌های مسئولین که معلم پاره وقتن یعنی باباشون حتا اندازه یه جابه‌جا کردن حق‌التدریسی برش نداشته؟ من فکر می‌کردم بابای من وقتی می‌گه ندارم ندارم، به پیر به پیغمبر ندارم، داره سربه‌سرم می‌ذاره. این طفلکی‌ها که پدرانشون دو ورژن از بابای من هم بالاترن.
فرزندت کجاست
بعد از خوندن پست‌های این هشتگ دلم می‌خواست خیلی‌ها رو زیرش تگ می‌کردم اما خب چه‌فایده همه اش داستان تکراری بخونی. پیشنهاد می‌کنم یه گلریزون برای فرزندان مسئولین بگیریم تا لااقل دست همه شون رو با هم یه‌جا بند کنیم، پس این اینفلوئنسرها کجان!
ما هیچ، ما نگاه
از دیروز مثل اسپند رو آتش جیگرم جز می‌زنه برای اون مسئولی که بچه‌اش چوپانی می‌کنه منتها تو گاوداری شخصی با سرمایه مولتی میلیون دلاری. لااقل دو تا گاو رو بفروش یه لوبیای سحرآمیز بخر، بلکه یه فرجی تو زندگیت شد.
بابا ظاهراً نان نداد
بمیرم برای دل بچه اون مسئولی که بهش آب و نان نمی‌ده ولی ژن خوب می‌ده ولی چه فایده که بچه اش همه عمر باید با یه هویت شغلی ساختگی سر کنه.
فرزندانتان را تحقیر نکنید
بذار بچه‌تون سرش رو بگیره بالا و با افتخار بگه من مدیر روابط‌عمومی شرکت بابامم یا تو ده تا هیئت مدیره رئیسم یا نصف برج‌های فلان جا مال منه یا کلید صندوق بازنشسته‌ها، صندوق فرهنگیان و هزار تا موسسه مالی تو جیبمه. اینقدر بچه تون رو تحقیر نکنین اونم جلوی چشمان پرسشگر ٨۵ میلیون ایرانی.
این بچه‌ها گناه دارند
این بچه‌ها به این بازی‌ها عادت ندارن، همین‌ها رو عقده می‌کنن. پس‌فردا یا همه‌مون رو می‌خورن یا جای کود انسانی صادرمون می‌کنن. گناه دارن طفلکی‌ها.
رسماً غلط کردیم با این فرزندت کجاست
اصلاً آقا ما غلط کردیم، غلط کردیم که سرمون رو کردیم تو زندگی‌تون. برگردین به همون تنظیمات کارخونه. اینجوری که شما دارین پیش می‌رین بچه‌هاتون از گرسنگی و فشار اقتصادی دور از جون ممکنه بمیرن. امیدوارم لااقل ۶ تا جون و ۳ تا هویج اضافه داشته باشن تا از این گردنه بحرانی به سلامت بگذرن!
پایان پیام
