نامه‌ای خطاب به مردم: کل خزر سهم ماست
پایگاه خبری گلونی؛ معین بادپا: جهت ثبت در تاریخ، این نامه را درباره واگذاری دریای خزر منتشر می‌کنیم.
نامه‌ای خطاب به مردم: کل خزر سهم ماست
متاسفانه بار دیگر در اقدامی سوال برانگیز نسبت به خاک این سرزمین هزاران ساله، بی‌مهری صورت گرفت و دریای کاسپین که بسیاری از ایرانیان، خاطرات شمال را به واسطه آن فراموش نمی‌کنند، به دیگران واگذار شد. مشخص نیست مسئولان چگونه می‌توانند در چشم من یا حتی شما نگاه کنند. در حالی که سهم ایران نه تنها پنجاه درصد که باید نود درصد باشد.
ما نه تنها نسبت به این موضوع اعلام برائت می‌کنیم، بلکه برای ثبت در تاریخ این نامه را می‌نویسیم. این چه تقسیم‌بندی علمی و حقوقی است که با عواطف ما سازگار نیست؟ آیا جز این است که اصل تقسیم این دریاچه باید بر اساس شباهت به یک موجود زنده باشد؟ آیا ایران به گربه شبیه‌تر است یا چهره کشور دیگر؟ کدام یک مستحق‌ترند؟
بارها و بارها نوشتیم و گفتیم که سهم ایران را پنجاه درصد در نظر بگیرید. چگونه است که هیچ گوش شنوایی وجود ندارد؟ به ما چه مربوط که سهم دیگران چند درصد می‌شود؟ اصلا به چهار کشور دیگر، نفری شصت درصد سهم بدهید. لعنت بر ما اگر حسادت کنیم.
مردم شریف ایران
آیا در نشست اخیر، درباره اسامی مختلف این دریا سخنی به میان آمد؟ آیا جز این است که این کشورها فقط نام کاسپین را استفاده می‌کنند و هیچ کدام به اندازه ما، برای این دریا نام ندارند؟ پس اگر ریگی به کفش ندارید، چرا بر اساس تعداد نام تقسیم نمی‌کنید؟
متاسفانه مسئولان آنقدر از نظر حقوقی بی‌اطلاعند که سواحل آلوده به زباله را هم جزء آمار حساب کرده‌اند! عجبا از این ناآگاهی! شایسته بود ابتدا بخش‌های آلوده از مجموع طول ساحل حذف می‌شد، سپس تقسیم‌بندی صورت می‌گرفت. با این شیوه، ایران می‌توانست از سواحل کشورهای دیگر هم سهم داشته باشد.
نکته پایانی آنکه با توجه به این موضوع عیان که در دوره‌ای، ایران، دریای مدیترانه و کل دریای سیاه را در اختیار داشت، لازم است تا در مجامع بین المللی برای دریافت ساحل این دو دریا اقدام فوری به عمل آورد. در غیر این‌صورت ما می‌دانیم و آن زباله‌های خزر!
امضاء
بی‌خبران از دنیا
