مسئله این است که ما صید فانوس ماهی را بلد هستیم اما تبدلیش به پودر ماهی را بلد نیستیم. یعنی تبدیلش به پودر ماهی را بلد هستیم اما کم بلد هستیم.
پایگاه خبری گلونی، بهاره حاصلیان: ما ایرانی‌ها عادت داریم روی گنج بنشینیم اما همان ثروت را از خارج وارد کنیم. نمونه‌اش نفت یا همین فانوس ماهیان خلیج فارس.
فانوس ماهیان خلیج فارس گونه‌ای از آبزیان هستند که عمر کوتاه یک‌ساله دارند و برای تهیه پودر ماهی صید می‌شوند. پودر ماهی نیز برای تغذیه آبزیان پرورشی و دام استفاده می‌شود.
صید فانوس ماهی
زیرا ۶۰ درصد از نیاز کشور به پودر ماهی از طریق واردات تأمین می‌گردد. در مورد صید نیز، ماهیگیران چون به روش سنتی فانوس ماهی را می‌گیرند، مقرون به صرفه نیست.
به این ترتیب شیلات کشور از صیادان چینی خواست تا بیایند و به شیوه صنعتی فانوس ماهیان را از خلیج فارس جارو کنند و ببرند و تبدیل به پودر ماهی کنند و بعد به ما بدهند تا ما هم بدهیم به آبزیان پرورشی و دام‌هایمان.
واقعاً جای تعجب و سؤال وجود دارد وقتی ما می‌توانیم ۴۰ درصد از نیاز کشور به پودر ماهی را بدون نیاز به چینی‌ها تأمین کنیم، آیا نمی‌شود ۶۰ درصد باقیمانده را هم یک جوری رفع و رجوع کنیم تا پودر ماهی وارد نشود؟
درست است که ماهیگران باید خود را به روز کنند و صنعتی ماهیگیری کنند. اما با این همه ماهی‌گیر هم‌وطن که بیکار می‌شوند و سفره‌شان خالی از درآمد فانوس ماهی می‌شود چه کنیم؟ و یا ماهیگرانی که به سواحل دورتر می‌روند و گرفتار دزدان دریایی سومالیایی می‌شوند را چه کسی ساماندهی می‌کند؟
سؤال دیگر
حالا که قرار است فانوس ماهیگیری و تبدلش به پودر ماهی را به خارجی‌ها بدهیم چرا به چینی‌ها داده شده‌است؟
آنها همه چیز خوارند! یعنی حتماً فانوس ماهیانی که می‌گیرند را کلهم می‌خورند. دیگر چیزی باقی نمی‌ماند تا به پودر ماهی تبدیل کنند و به ما بدهند.
از طرفی روشی که برای صید صنعتی در نظر گرفته‌اند یک جاروی تمام عیار کف دریا است. که حتی کوسه و دلفین و وال و بچه وال را هم جارو می‌کنند و می‌برند.
از همه بدتر آنقدر بی چشم و رو هستند که تمام قفس‌های ماهیگیری توری هم‌وطنانمان را که به«گرگور» معروف است را در حین عبور شناورهایشان خراب کرده‌اند و از بین برده‌اند.
پایان پیام
