با حیوانات مهربان باشیم.
پایگاه خبری گلونی، انوشه میرمجلسی: بارها و بارها والدینی را دیدهام که با افتخار به کودکشان میگویند: «سنگ بردار و بزن بهش تا بِره» یا «لگد بزن تا بِره، نترس!»
در چنین مواقعی جلو میروم و خواهش میکنم این کار را نکنند. اما نتیجه، اغلب ناامیدکننده است. والدین محترم گمان میکنند شیوه تربیتیشان درست است و به کودکشان قدرت میبخشد.
متعجبم از چنین تفکراتی. متعجبم از آموزش «نامهربانی کردن» و «بیرحم بودن». چطور و به چه دلیل و منطقی، همه چیز را حق طبیعی خودمان میدانیم و برای هیچ موجود زنده دیگری حق حیات قائل نیستیم؟
با حیوانات مهربان باشیم
طنز تلخ ماجرا اینجاست که همین والدینی که با پشتکار فراوان بذر «نامهربانی» را در ذهن و جان کودکشان میکارند، بعدها انتظار محبت سرشار دارند.
و تلختر اینکه از چنین فرزندان «بدْ تربیتی» انتظار داریم شهروند همراهی باشند، از محیطزیست حفاظت کنند و نسبت به جامعه، حساس و مسئول باشند.
این تعارض دقیقا همانجایی به چشم میآید که با مدیران منفعطتطلب روبرو میشویم. همانهایی که تنها به فکر خودشان هستند و بازه مدیریتشان را بازه فرصتها میدانند تا در همان مدت کم به هرچه میخواهند برسند و به قول معروف بارشان را ببندند.
وقتی ابتداییترین اصول مهربانی را نیاموختهایم چگونه میتوانیم موثر و سازنده باشیم؟ سرانجام دزدی میکنیم، سر دیگران کلاه میگذاریم و بیتفاوت نسبت به درد مردم، زندگی میکنیم.
همه اینها را نوشتم که بگویم اگر پدر و مادر هستید و فرزندی دارید، بدانید که کوچکترین رفتار و آموزش شما نه خانواده شما که یقه یک نسل را خواهد گرفت. پس لطفا دنیا را بزرگتر از چاردیواری خانهتان ببینید.
این فیلم کوتاه را از بازه زمانی ده دقیقهای انتخاب کردم که این گربه زیبا کنارمان بود و شریک غذایمان شد. هم به ما خوش گذشت و هم به او. به همین سادگی.
پایان پیام