پایگاه خبری گلونی، راضیه حسینی: از زمانی‌که یادم می‌آید دسته‌های عزاداری رشت همیشه باید در حیاط بزرگ خواهر امام چند دقیقه‌ای را نوحه خوانی و زنجیرزنی می‌کردند و بعد راهی می‌شدند.
این رسم سال‌هاست که با دسته‌های عزاداری رشت همراه است.
حرم حضرت فاطمه‌ی اُخری که خواهر تنی امام رضا (ع) است در روزهای تاسوعا و عاشورا جای سوزن انداختن نیست.
از همه جای شهر دسته‌ها برای عرض ارادت به ساحت مقدسش می‌آیند.
در جایگاه مخصوصی که برای نوحه‌خوان‌های دسته‌ها در نظر گرفته شده، مداح دسته می‌ایستد و می‌خواند. دسته‌ی بعدی در سکوت منتظر می‌نشیند تا نوبت به آن‌ها برسد.
هر سال خواهر امام تمامی دسته‌ها را مانند فرزندانش در آغوش می‌کشد و صبح تا شب برای شنیدن به نوحه‌هایشان وقت می‌گذارد.
در روز تاسوعا از صبح دسته‌های عزاداری از نقاط مختلف شهر به بقعه‌ی خواهر امام می‌آیند و تا اذان ظهر ورود و خروج دسته ادامه دارد.
عصر دوباره حرکت دسته‌های عزاداری شروع می‌شود.
خواهر امام و تاسوعای رشت
خواهر امام در روز تاسوعا و عاشورا شلوغ‌ترین روزهای خود را می‌گذراند.
تمامی دسته‌ها با انواع طبل و سنج و گروه بزرگی از زنجیرزنان ازدحام خاصی به کوچه‌های ورودی و خروجی خواهر امام می‌دهند. صدای طبل‌های دو هیئت که در هم آمیخته می‌شود و نوحه خوان‌هایی که در کوچه‌ها صداهایشان به هم گره می‌خورد.
گاهی صحنه‌های قشنگی وسط این شلوغی دیده می‌شود. دسته‌ی جوان‌تر بلند گوی خود را به احترام دسته‌ی دیگر خاموش می‌کند و جوانان با نوحه‌خوانی آن دسته زنجیر زنی می‌کنند.
و این حال و هوا هر سال با یاد و برای امام حسین(ع) ادامه دارد.
پایان پیام
