پایگاه خبری گلونی، ربابه ساریجالو: ویدئوی سوختن ۷۲ پرنده در آتش این روزها در فضای مجازی دست به دست می‌شود، که موجب جریحه‌دار شدن عواطف عمومی و همچنین سبب سوگیری‌هایی شده است.
در این فیلم مشاهده می‌کنیم که در مراسم عزاداری، همراه با سوزاندن نمادین خیمه‌ها ۷۲ کبوتر هم همراهش سوزانده می‌شود.
این عمل سبب شده تا فعالان حقوق حیوانات واکنش نشان داده و برای کشف صحت و سقم خبر، فیلم را بررسی بکنند تا مسئله حقیقت‌یابی بشود.
طبق پیگیری‌ها مشخص شد، این فیلم به ۴ سال قبل تعلق دارد
پیگیری‌های فعالان نشان داد این اتفاق عمدی نبوده و طبق برنامه‌ریزی می‌بایست قبل از سوزاندن خیمه‌ها، کبوترها آزاد می‌شدند. اما یک اشتباه فردی منجر به سوختن این پرندگان شد.
اشتباه فردی اتفاق معمولی است. در هر برنامه‌ای امکان رخ دادن آن وجود دارد. اما نکته‌ی قابل تامل اینجاست که مخاطبان این واقعه هیچ‌گونه تلاشی برای نجات پرندگان نداشتند.
آنها صرفاً تماشاچی بودند. مخاطبانی که ترجیح دادند به جای نجات و امداد رسانی تنها مشغول به فیلم‌برداری و عکس‌برداری از این حادثه باشند.
حیوان آزاری اتفاق جدیدی نیست. باغ‌وحش‌ها، دلفیناریوم‌ها همگی نمونه‌ی بارز حیوان آزاری هستند.
تصور کنید کودکی که مدام با این گونه موارد روبه‌رو می‌شود با چه طرز تفکری نسبت به حیوانات مواجه است. آیا این کودک وقتی به سن جوانی رسید به حقوق حیوانات احترام خواهد گذاشت؟
آیا به حقوق همنوعان خود چه؟
سوختن ۷۲ پرنده در آتش
تصور نمی‌کنم کسی از ما فیلم‌های دلخراشی که از حیوان آزاری در فضای مجازی تماشا کرده‌ایم را فراموش کرده باشیم.
صدای ناله‌هایشان هنوز هم در گوشمان می‌پیچد. اما چه باید کرد که دیگر شاهد این اتفاقات دلخراش نباشیم که تاثیرات روحی‌اش برای خودمان و کودکانمان به این آسانی‌ها پاک نمی‌شود؟
حمایت قانونی از حقوق حیوانات اولین و مهمترین کاری‌ست که باید انجام شود.
در بیشتر کشورها این قانون تصویب شده و متجاوزان حقوق حیوانات به سختی مجازات می‌شوند. در ادامه باید همگان را با حقوق حیوانات آشنا کنیم.
این مورد مستلزم آموزش به تمام آحاد جامعه است. رسانه‌ها و آموزش و پرورش بیشترین کمک را برای فرهنگ سازی می‌توانند انجام دهند. امید که دیگر شاهد این موارد نباشیم.
پایان پیام
