پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: قیمت اجناس و کالاها روز به روز گران می‌شوند.
ارزش ریال ساعت به ساعت سقوط می‌کند. تورم لحظه به لحظه بالا میرود. کالاهای مصرفی مغازه به مغازه نایاب می‌شوند.
پی‌درپی خبر گرانی منتشر می‌شود. خبر احتکار. خبر گران‌فروشی. خبر کمبود کالا. هر روز مردم را می‌بینیم که به مغازه‌ها و سوپرمارکت‌ها هجوم می‌برند تا برای یک مدت خود کالا بخرند و در خانه انبار کنند. آنها معتقدند قرار است قحطی شود.
آیا واقعاً قحطی در راه است؟
جنگ را یادتان هست؟
۸ سال جنگ ایران و عراق را به خاطر بیاورید.
اگر سن‌تان هم قد نمی‌دهد در موردش بخوانید.
کشور زیر بمباران بود. ده‌ها کشور پشت دشمن ایستاده بودند.
صبح تا شب و شب تا صبح می‌کوبیدند. هدف نابودی ایران بود.
حجله‌های شهدا از سر کوچه‌ها برداشته نمی‌شد.
جوان‌ها یکی پس از دیگری می‌رفتند. درصد بالایی از بودجه کشور خرج جنگ می‌شد.
خرج تهیه‌ی سلاح از ناکجاآباد. تحریم بودیم.
اندک بودجه‌ی کشور هم خرج ساخت پناهگاه و جان‌پناه می‌شد. اما آیا قحطی شد؟ آیا کسی از قحطی مرد؟
هجوم
بی‌شک کشور ما در شرایط نامطلوبی قرار دارد. قطعاً گرانی بی‌داد می‌کند.
اما آیا هجوم بردن به مغازه‌ها و خریدن کاغذ توالت کار درستی است؟
آیا کسی از نبود کاغذ توالت فوت کرده است؟
شرایط کنونی ما از شرایط جنگ بدتر است؟ پس این همه هول و ولا برای چیست؟
قیمت اجناس و کالاها روز به روز گران می‌شوند.
ارزش ریال ساعت به ساعت سقوط می‌کند. تورم لحظه به لحظه بالا میرود.
گرانی هست. تورم بالاست. بیکاری زیاد است. قبول.
این‌ها شرایط بد امروز ایران ماست و ما هم ایرانی هستیم. ما باید بمانیم و تحمل کنیم.
این‌ها بهای ایرانی بودن ماست. همان ایرانی که صبح تا شب به تمدنش افتخار می‌کنیم.
به کوروش و به داریوشش. به زنان افتخارآفرینش. به نخبه‌ها و دانشمندانش. به شاعران و ادیبانش.
همان ایرانی که هویت ما را تعریف می‌کند.
همان ایرانی که پدران ما برای حفظ وجب به وجب آن خون دادند. ما باید بمانیم و بسوزیم ولی بسازیم.
فرار از جهنم
حالا اگر اعتقاد دارید این‌جا جهنم است. اگر اروپا و آمریکا را بهشت برین می‌دانید.
اگر به خاطر این سختی‌ها مشکلات از بار مسئولیت شانه خالی می‌کنید.
اگر جا زدید. اگر فکر می‌کنید باید رفت. اگر می‌گویید به هر زوری حتا شده قاچاقی باید از این جهنم فرار کرد.
اگر می‌گویید باید رفت به بهشتی که دستمال توالت به راحتی گیر می‌آید.
پس به سلامت.
سیم‌خاردارهای مرز سوریه و ترکیه انتظار شما را می‌کشند.
آنها که در سختی‌ها و ناکامی‌ها در کنار ما نبودند، حق ندارند در موفقیت‌ها و شادی‌ها کنار ما بایستند.
پایان پیام
قبول دارم گرونی هس بیکاری هس ساعت به ساعت قیمت همه چیزبالامیره نزخ ارزبیدادمیکنه همه ی اینهاقبول ولی انگارمایادمون رفته خدائی داریم یکی هست که همیشه حواسش بهمون هس خودش گفته قطعاازپس هرسختی آسانی هس منم خودم یه جوونم باهزارایده وآرزو وبیکار خیلی هم ازهمه ی جهات هم اجتماعی وهم خانوادگی بهم فشارداره میاد ولی مثلاماشیعه مولاامیرالمونین هستیم شیعه دلش دریائیه راستش ماداریم تاوان مسلمون بودن شیعه بودن عاشق آقاامام حسین ونوکری آقااباالفضل رامیدیم ولی این تاوان ازعسل شیرین تره نهایتش مرگه ولی دیگه میدونیم خداازمون راضیه مامردم ایران اگرخودمون احتکارنکنیم اختلاس نکنیم بخاطرسودبیشترحق هموطن خودمونانخوریم ۸۰درصداین مشکلات فعلیمون حل میشه نگران نباشیدونترسیداینم یه برهه ای اززمانه که میگذره الان ماسختمونه ولی بقول خودخداآسانی بعدش مال ماایرانیهاس توکلت بخدا وآقااباالفضل ….یاعلی
کلا من خودم و بی شک همه با احتکار در انبارها یا در خانه ها موافق نیستم ولی آیا همه مشکلات ناشی از تحریم ها و قیمت رو به افزایش دلار است؟ما خودمان با هم مشکل داریم وقتیکه قیمت گوشت و مرغ و روغن که همه تولید داخل هستند و بدون حساب بالا میرود آیا اینهم تقصیر دشمن هست یا تقصیر خودمان؟ در زمان جنگ ، ایران اندوخته هایی از قبل داشت و اینهمه اختلاس و ناامیدی ترویج نیافته بود امروزه هرکسیکه دلش بحال مردم میسوخته گوشه گیر تر شده و افرادی که آز و طمع ، آنها را از فکر خدا و انسانیت خلع نموده هر کاری دلشان میخواهد میکنند.آقای وزیر بهداشت به پیرمردی که هزینه فیزیوتراپی ندارد را به مسخره میگیرد و میگوید خودت بمال. بهتر است بدانیم عمر نوح نداشته و بالاخره روزی در پیشگاه خداوند پاسخگو خواهیم بود اگر در خارج از ایران نیز برویم حتی کره ماه هم برویم عمر فانی است.