پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: انوشیروان محسنی بندپی، سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: افزایش حقوق کارگران در دستور کار نیست؛ بسته‌های حمایتی یکشنبه آینده نهایی می‌شود.
تورم را فراموش نکنید
البته ایشان درباره افزایش قیمت‌ها و افزایش نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه اظهار نظری نکردند.
ظاهراً ظاهراً مسائل اقتصادی برای ایشان اهمیت زیادی ندارد برای همین کارگران تا فرصت رسیدگی بعد از روش‌های بومی برای زنده ماندن استفاده کنند تا مسئولین به به وخامت اوضاع ببرند.
اولویت‌ها را به روز کنید
افزایش حقوق و دستمزد کارگران هیچگاه از اولویت‌های اساسی دولت‌ها نبوده است.
نظر می‌رسد کنارگذاشتن این قشر از مردم به حل مشکلات و شاید حل کردن صورت مسئله کمک زیادی می‌کند.
بالاخره با حذف کارگران می‌توان تا حد زیادی در آمار تورم بیکاری و شاخص‌های فلاکت و فضاحت و نکبت دست برد و آنها را به نفع دولت‌های مختلف منتشر کرد.
افزایش حقوق کارگران می‌تواند در پویایی جامعه نقش زیادی داشته باشد و در القای حس نوع دوستی و مشارکت در جامعه تأثیرگذار باشد استفاده از این تکنیک‌ها که در همه دنیا مرسوم است باعث می‌شود که قشر کارگر انگیزه‌های اقتصادی خود را از دست ندهند و در خدمت اهداف اقتصادی کلان جامعه باشد.
وضعیت معیشت مردم را رصد کنید
در جامعه‌ای که به روایت آمار ۴۰ میلیون نفر بیکار و ناامید از کار، بازنشسته یا کودک و نیروی غیر فعال جامعه هستند و تنها ۱۴ میلیون نفر یک شغل واقعی دارند.
۳.۳ میلیون نفر بیکار ۱۰ میلیون نفر کار پاره‌وقت دارند افزایش حقوق کارگران حتی از دغدغه‌های عمومی دولت هم نیست.
دولتمردان با ساختن دیوار های ذهنی بین مردم و خودشان حس اعتماد عمومی را از بین می‌برند.
آنها حتی به اولین وظیفه خود که رصد کردن سطح معیشت زندگی اقشار مختلف جامعه هست هم به درستی عمل نمی‌کنند. توجه به این وظیفه می‌تواند نقشه راه‌های بعدی برای حمایت از مردم را در پیش روی آنها باز کند.
بسته‌های معیشتی را کارشناسی کنید
اعطای بسته‌های حمایتی معیشتی تا حد زیادی می‌تواند کارگشا باشد اما تعیین اولویت بندی افراد برای دریافت این بسته‌ها کار بسیار سختی است و نیاز به فعالیت‌های کارشناسی شده زیادی دارد. متأسفانه این نظام اداری کشور در این بخش همیشه عقب مانده است.
افزایش حقوق خبری نیست، فقط تاب بیاورید
ظاهراً تا نقشه‌های پشتیبان بعدی کارگران باید روی پروژه تاب‌آوری بیشتر بیشتر کار کنند. به نظر می‌رسد همان تاب آوری می‌تواند آنها را تا اتخاذ تصمیمات اساسی از سوی مسئولین وزارت کار تعاون و رفاه اجتماعی زنده نگه دارد.
پایان پیام
