مسئولیت پذیری خود یک چارچوب اخلاقی است که یک فرد یا یک سازمان یا هر ارگان دیگری که کاری را بپذیرد باید به نوعی مسئولیتش را هم بپذیرد اما متاسفانه آنقدر که باید و شاید به این موضوع پرداخته نمی‌شود.
پایگاه خبری گلونی، میثم کریمی:دیروز مطلبی را در جایی خواندم که واقعا من را به فکر فرو برد.
در این مطلب نوشته بود که مهندسان در کانادا یک علامت مشخص دارند.حلقه‌ی فلزی از جنس آهن وجود دارد که به انگشت کوچک دارند.
بطور تاریخی باید از آهنی باشد که بقایای پلی در کبک کانادا که سقوط کرده است باشد.
حالا چرا در انگشت کوچک دست راست؟ به دلیل اینکه وقتی این مهندسان نقشه‌ای را امضا می‌کنند بدانند که مسئولیتی در قبال کار دارند و به راحتی نمی‌توانند با جان مردم بازی کنند.
حلقه گمشده جامعه ما
واژه مسئولیت شاید یکی از کلماتی است که در کشور ما آنچنان به معنای اصلی آن توجه نمی‌شود.
مسئولیت خود یک چارچوب اخلاقی است که یک فرد یا یک سازمان یا هر ارگان دیگری که کاری را بپذیرد باید به نوعی مسئولیتش را هم بپذیرد اما متاسفانه آنقدر که باید و شاید به این موضوع پرداخته نمی‌شود.
حتی خود مسئولیت‌پذیری که حلقه گمشده جامعه ماست چه از طرف پزشکان یا مهندسان یا حتی سیاست‌مداران بعضا می‌تواند به شخصیت فرد هم بستگی داشته باشد.
قطعا همه ما افرادی را در اطراف خودمان دیده‌ایم که کلا وظایف خود را به درستی انجام نمی‌دهند و یا بالعکس افرادی که کاری را به عهده می‌گیرند به خوبی انجام می‌دهند و در قبال کارشان مسئول هستند.
آمورش مسئولیت پذیری
می‌توان نتیجه گرفت که این مسئولیت پذیری را می‌شود در سنین کودکی به کودکان آموزش داد چرا که همه می‌خواهیم در جایی زندگی کنیم که در آن جامعه مردمی وجود داشته باشند که زیر بار مسئولیت‌های خود شانه خالی نمی‌کنند.
حالا به هرنحوی.چه به لحاظ مسئولیت شهروندی، چه به لحاظ شغلی و چه به لحاظ اجتماعی.
به آمید آن روز…
