با شنیدن ماجرای استان البرز بیایید یک چیز را صادقانه اعتراف کنیم. ما نه مردم همدل و نه مسئولین دلسوزی هستیم. ما فقط و فقط مقصرشناسهای خوبی هستیم.
پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: مدیر محیط زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقهای البرز با بیان اینکه ۸۵ درصد از کل آب مورد نیاز استان از منابع زیرزمینی تأمین میشود گفت: اگر روند برداشت آب از ۱۷ هزار چاهی که در استان وجود دارد به همین شکل پیش برود تا پنج سال آینده شاهد کوچ دو میلیون نفر از استان البرز خواهیم بود.
تو را به خدا وضع ما را میبینید؟ هر روز خبر مهاجرت مردم یک شهر و روستا را میشنویم.
یک روز میگویند جنوبیها در حال مهاجرت هستند.
یک روز سیستانیها و یک روز استانهای غرب کشور و امروز هم البرزنشینها.
اینها به کجا مهاجرت میکنند؟ آن شهر و منطقه مقصد مگر چهقدر دیگر ظرفیت دارد؟
تا کی باید شاهد خالی شدن برخی شهرها و پر شدن بیش از حد چند شهر باشیم؟
استان البرز هم دیگر خواهان ندارد
دلیل این همه مهاجرت جابهجایی چیست؟ جز خشکسالی و هوای آلوده؟
جز هدر دادن بی حساب و کتاب ذخایر آب کشورمان؟
ما دنبال مقصر نیستیم که گناهی را گردنش بیاندازیم. ما دنبال مسئول و مردمانی هستیم که دلشان بسوزد.
نه برای دیگران. برای خوشان. برای فرزندانشان. دلشان بسوزد برای این ایران مظلوم ما.
اما خب همهی ما گویا دکترای مقصرشناسی داریم.
هر اتفاق و مشکلی که روی میدهد بلافاصله مقصرش را مییابیم و تمام.
پس چه کسی قرار است مقصر را تنبیه کند؟
پس چه کسی قرار است مقدمات برطرف کردن مشکل را فراهم کند؟
پس چه کسی باید به خود سختی و زحمت بدهد تا مشکل حل شود؟
پس چه کسی باید حواسش به جلوگیری از تکرار آن مشکل باشد؟
پس چه کسی باید یک سری قوانین و اصولها را رعایت و اجرا کند؟
بیایید یک چیز را صادقانه اعتراف کنیم.
ما نه مردم همدل و نه مسئولین دلسوزی هستیم.
ما فقط و فقط مقصرشناسهای خوبی هستیم.
پایان پیام