پایگاه خبری گلونی، نگار فیض آبادی: مدیرکل ارزیابی کیفیت سازمان استاندارد گفته است: «با توجه به اتفاقات اقتصادی در ۶ ماه گذشته، شاهد تأثیر در افت کیفیت کالاها هستیم. البته تمام تلاش دولت این است که افت کیفیت کالا در سلامتی مردم، نفوذ پیدا نکند».
البته باید به ایشان بگوییم افت کیفیت کالا، هم به سلامتی مردم، نفوذ کرده و هم به جیب‌شان. افت کیفیت کالاها، مدت‌هاست که برای مردم، خیلی گران تمام شده است و کسی هم صدای مصرف‌کنندگان را نمی‌شنود.
ترفندهای سود بیشتر
مواد اولیه، گران شده‌اند و یک ترفند ساده برای تولیدکنندگان این است که به‌جای گران کردن، از کیفیت کالا کم کنند. طوری‌که مثلا وقتی آبلیمو می‌خوریم انگار انبار کاه را در معده‌مان ریخته‌اند! رب، مزهٔ رنگ می‌دهد و خیلی از کالاهای خوراکی، شبیه تبلیغات پر رنگ‌ولعاب تلویزیونی نیستند. با‌این‌حال معلوم نیست فایده برچسب استاندارد، روی اجناس چیست؟
انتظار سازمان ملی استاندارد
سازمان ملی استاندارد منتظر است قوانین اصلاح شوند تا بلکه اخلاق حرفه‌ای، راهش را در خط تولید کالاها پیدا کند و کسی از کارش نزند. اما این انتظار، تا کی ادامه دارد؟
مردم چه‌کار کنند؟
مردم، هنوز سردرگم هستند. پول‌شان به خرید اجناس خارجی نمی‌رسد و کالاهای تولید داخل هم تعریف چندانی ندارند. کافی است به همین پراید پر حاشیه نگاه کنیم که با چه کیفیت نازلی تولید می‌شود. انگار «کیفیت» در ایران، فدای منافع شخصی شده و سازمان‌های دولتی هم جز شعار، کار مفیدی انجام نمی‌دهند.
مردم را راضی نگه دارید
چند روز پیش بود که رحمانی فضلی، وزیر کشور گفت: «اگر حکومت و مردم را می‌خواهیم باید مردم را راضی نگه داریم». یک لحظه با خواندن این جملات، فکر کردم نکند انتخابات نزدیک است. یعنی ایشان تا‌به‌حال فکر می‌کردند بدون رضایت مردم، دیگر برای کشور، سرمایه اجتماعی باقی می‌ماند؟
این روزها که سفره‌ها کوچکتر شده، مردم انتظار خبر خوش دارند. خبری که نه فقط در تیتر خبرها بیاید، بلکه خوشی‌اش در زندگی شخصی مردم احساس شود.
پایان پیام
