تمرین درست نویسی و مشق شبی که دیگر نیست

اکنون با دانش‌آموزان بی‌سوادی (دست کم از دید نوشتاری) مواجه هستیم که با همین سطح آموزش به پایه‌های بالاتر می‌روند. در حالی که همه به این موضوع آگاه هستند که تکرار و تمرین مهم‌ترین راه درست نویسی است.

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: معاون ابتدایی وزیر آموزش و پرورش گفت: معلمان کلاس‌های اول تا سوم حق دادن مشق ندارند. امسال مشق شب حذف و تکالیف مهارت محور جایگزین آن شده است

بعد از حدود سه دهه که از دبستانم می‌گذرد ولی هنوز هم وقتی اسم مشق شب می‌آید تنم می‌لرزد.

مشق‌های تمام نشدنی و کسالت باری که گاهی در تعطیلات نوروز هم در کنار پیک نوروزی بابد انجام می‌دادیم.

صدبار از روی کلمه‌ای می‌نوشتیم و انقدر تکرارش می‌کردیم که پر خواب هم به سراغمان می‌آمد.

این حجم از تکلیف، عذاب‌آور بود و برخی کارشناسان آموزشی از آن را شکنجه روحی دانش‌آموزان دبستانی می‌دانستند.

همه این مصیبت‌ها بود ولی این همه واقعیت نیست و باید بیشتر به آن پرداخت. واقعیتی که اکنون با کم شدن و یا نبودن مشق و تکلیف خانه خود را نشان داده است.

دوست معلمی دارم که دفتر املای چند شاگرد خود را نشانم داد. اشتباه و غلط‌نویسی‌هایی دیدم که برایم باورکردنی نبود. برخی از نوشتن درست ساده‌ترین واژه‌ها درمانده بودند. تاسف‌آور این بود که این دفترها برای دانش‌آموزان کلاس چهارم و پنجم بودند. یعنی زمانی که دانش‌آموز از دید درست نویسی باید در حد نرمالی باشد.

کمی تحقیق کردم و متوجه شدم این یک مشکل همه‌گیر است و دانش‌آموزان در سال‌های اخیر توان درست نویسی ندارند.

اکنون با دانش‌آموزان بی‌سوادی (دست کم از دید نوشتاری) مواجه هستیم که با همین سطح آموزش به پایه‌های بالاتر می‌روند.

تکرار و تمرین مهم‌ترین راه درست نویسی

نمی‌خواهم مقصر را ننوشتن مشق در خانه معرفی کنم و یا قوانینی که به معلم اجازه این کار را نمی‌‌دهد، ولی همه به این موضوع آگاه هستند که تکرار و تمرین مهم‌ترین راه درست نویسی است.

کمتر از یک‌چهارم شبانه‌روز یک دانش‌آموز در مدرسه می‌گذرد و باقی ساعات نباید دانش‌آموز از فضای درس جدا شود.

البته همانطور که گفته شد حجم بالای تکلیف هم ما را از آنسوی بام می‌اندازد.

نسل‌های بی‌سواد در راه دانشگاه و بازار کار هستند. همه ما جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاهی زیادی می‌شناسیم که حتی در نوشتن کلمات کاربردی رشته خود ناتوان هستند.

البته این بی‌سوادی فراگیر یک دلیل بزرگ دیگر هم دارد که به معلمان زحمتکش و کم‌توقع بازمی‌گردد. معلمانی که به هزاران دلیل از جمله مشکلات مالی فکرشان را مغشوش کرده است و توانشان برای تربیت بهتر شاگرد خود کاهش پیدا کرده است.

پایان پیام