جنگل و دریا نباشد شمالی هم وجود ندارد
پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: رئیس انجمن جنگلبانی ایران: نشانه‌هایی که طی ۳۰ سال گذشته منجر به نابودی جنگل‌های زاگرس شد، امروز در جنگل‌های شمال دیده می‌شود و اگر این روند ادامه یابد تا ۳۰ سال آینده جنگلی نداریم.
سی سال؟ زمان مناسبی است. من فکر می‌کردم تا پنج شش سال دیگر جنگلی در شمال باقی نماند.
با این روند ویلاسازی و قطع درختان چطور می‌شود تا سی سال آینده جنگلی باقی بماند که حالا بخواهد نابود شود؟
یاد انیمیشنی به اسم لوراکس افتادم. شهری را نشان می‌داد که پر از درختان مصنوعی و رنگارنگ بود و مردمی که به این هوا و طبیعت مصنوعی عادت کرده بودند.
یعنی ما هم عادت می‌کنیم؟
نمی‌دانم سی سال دیگر یا زودتر جنگل‌ها نابود می‌شوند یا نه، ولی نمی‌توانم شمال را بدون جنگل تصور کنم. نمی‌توانم سراوان را شبیه یک بیابان ببینم، خالی از صدای پرندگان.
اصلا شمال بدون جنگل‌هایش دیگر شمال نیست. بدون هوای پاکش، صدای زیبای پرندگانش. تا حالا جنگل را در روز بارانی دیده‌اید؟ بوی خاک و درختان خیس روح آدم را تازه می‌کند.
می‌ترسم چند وقت بعد حساب کنند تا ده بیست سال دیگر دریای خزر هم خشک می‌شود.
آن‌وقت کم کم شمال از روی نقشه ایران پاک می‌شود. شاید بشود خاطره‌ای که مادربزرگ‌ها برای نوه هایشان می‌گویند. نوه‌هایی که تنها تصوراتشان از جنگل، عکس‌های اینترنتی و مجازی‌ست.
کاش دل‌مان لااقل برای بچه‌هایمان بسوزد و کمی به فکر طبیعت باشیم.
باور کنید ساحل دریا زباله دان نیست.
جنگل و دریا نباشد شمالی هم وجود ندارد
چند روز پیش کنار ساحل ایستاده بودم و به دریای زیبا و زباله‌ها نگاه می‌کردم. ساحلی خلوت پر از کثیفی و سگی که میان آشغال‌ها می‌گشت.
صحنه عجیب و دردناکی بود.
کاش تا دیر نشده حواسمان به طبیعت باشد، کاش قدر زیبایی‌های اطراف مان را بدانیم.
پایان پیام
